Ang Alamat ng Parang: Kabanata 4: Si Jack Tagak

Kabanata 4: Si Jack Tagak

"Kokak! Kokak!" masuka-sukang iyak ni Bella Palaka. Hindi niya malunok kanina pa ang kinain niyang langaw.

Nakita ni Jack Tagak ang pagulong-gulong na si Bella Palaka, mula sa sanga ng nag-iisang puno sa parang.

"Ano'ng nangyayari sa iyo, Bella Palaka?" nangangambang tanong ng kaibigang tagak.

Nahihirapan mang magsalita, pinilit sumagot ni Bella Palaka. "May... may ... naka... barang... langaw sa... sa lala... munan ko." Halos sakalin na niya ang kaniyang leeg. "Tu... tu... lungan mo ako!"

Agad na kumilos si Jack Tagak. Ipinabuka niya ang bibig ni Bella Palaka at kinuhit niya ng kaniyang tuka ang langaw.

Sabay na nagpasalamat sina Bella Palaka at Gela Langaw kay Jack Tagak. Masama rin ang tingin nila sa isa't isa.

"O, tama na! Awat na. Magkakasama tayo rito. Ikaw, Bella Palaka, wala ka nang sinisino. Lahat na lang, dinadale mo. Lahat na lang ng insekto sa parang na ito at naging biktima at gustong biktimahin ng dila mo," sermon ni Jack Tagak kay Bella Palaka.

Nagbaba ng tingin si Bella Palaka at agad niyang itinago ang kaniyang mahabang dila.

"Ikaw naman, Gela Langaw, tumigil ka na sa kalalapit mo kay Call Kalabaw. Iyan marahil ang ikinainis sa 'yo ni Bella Palaka. Huwag mo siyang gamitin para sa iyong sariling interes," sermon ni Jack Tagak sa langaw.

Nagbaba rin ng tingin si Gela Langaw, saka lang niya iwinagwag ang kaniyang nabasang mga pakpak.

"Tama ka, Jack Tagak. Madaldal ako. Masiba ako. Lahat ng insekto ay tinitira ko, kisihudang kaibigan ko pa siya. Pero, dahil sa masamang ugali ni Gela Langaw, kaya ko siya sinubukang lunukin. Patawad... Hindi na mauulit," ani Bella Palaka.

"Tama ka rin, Jack Tagak. Naging palalo ako. Akala ko, matutulungan ako ng reyna sa pangarap kong umangat, hindi pala. Kaya, lahat ng mga sikreto ng mga kasamahan natin ay ikinuwento ko na kay Calla Kalabaw. Akala ko nga, kaibigan na ang turing niya sa akin, hindi pala," malungkot na saad ni Gela Langaw. "Patawad... Susubukan kong hindi na maulit."

"Kaibigan ko kayong pareho. Mahalaga kayo sa akin. At mahalaga sa ating lahat ang parang. Tulungan ninyo akong manaig ang pagkakaibigan, kaayusan, at kapayapaan dito sa parang. Kinuha niya si Gela Langaw at ipinatong sa ulo ni Bella Palaka. "Matuto tayo sa mga pagkakamaling nagawa natin sa ating mga kasama."

"Sige" sabay na sagot nina Bella Palaka at Gela Langaw.

Lumipad si Gela Langaw at umikot-ikot kina Bella Palaka at Jack Tagak. "Simula ngayon, hindi na ako magiging mapagmataas at mapanggamit." Pagkatapos, dumapo na siya sa ulo ni Jack Tagak.

Lumukso-lukso si Bella Palaka. Inikutan niya si Jack Tagak. "Simula rin ngayon, mamimili na ako ng insektong lalapain. Iingatan ko na ang paggamit ng aking dila."

Pumalakpak sa tuwa si Jack Tagak. "Mabuti kung ganoon. Sana mas marami pa tayong mahikayat na magbago. Alam kong pangarap din ninyong manumbalik ang dating kagandahan, kasagagan, at katahimikan sa parang na ito."

"Oo naman!" sabay na sagot nina Bella Palaka at Gela Langaw.

"Magaling!" Pumalakpak uli si Jack Tagak at saka masayang nagpaalam sa dalawa.

"Kokak! Kokak!" tawag ni Bella Palaka.

Lumipad pabalik si Jack Tagak. "Ano 'yon?"

"Sino na ngayon ang pinuno sa ating parang, ngayong patay na si Calla Kalabaw?" maang na tanong ni Bella Palaka.

"Patay? Si Calla Kalabaw, patay? Sino ang nagsabi?" Tiningnan ni Jack Tagak isa-isa sina Gela Langaw at Bella Palaka.

Nagtinginan naman ang dalawa. Napaurong pa si Bella Palaka. Napalipad naman si Gela Langaw patungo sa dulo ng pinakamataas na damo.

"Hindi ako. Kokak!"

"Zzz. Hindi rin ako."

"Hindi lahat ng nakikita ay dapat ninyong paniwalaan," nakahalukipkip na turan ni Jack Tagak. Isa-isa niyang tinapunan ng matalim na tingin ang langaw at palaka. Nagkalakad-lakad pa siya, kaya napaurong lalo si Bela Palaka at nagagap nito ang kaniyang bibig.

Napalipat naman ng damo si Gela Langaw.

"Buhay pa si Calla Kalabaw. Siya pa rin ang pinuno ng parang!" Lumipad palayo si Jack Tagak. "Ililigtas ko pa ang mga linta." Naiwang nakatingin sa kaniya sina Gela Langaw at Bella Palaka.

Nang mawala sa paningin nila si Jack Tagak, lumapit si Gela Langaw kay Bella Palaka.

"Alam ko at nakita ko, pinagpiyestahan ninyong mga langaw ang katawan ni Calla Kalabaw," nahihintatakutang sabi ni Bella Palaka.

"Oo nga. May bitbit akong gamot noon nang makita ko ang mga kalahi ko nang bigla mo na lang akong kainin," kuwento ni Gela Langaw.

"Pagkatapos niyon, hindi ko na alam ang mga sumunod na pangyayari," sabay na wika ng dalawa. Imbes na matawa, naiyak sila.

Kumabog ang dibdib ni Bella Palaka. Naisip niyang baka ipatawag siya nito dahil hindi siya tumulong para makaligtas siya sa mga langaw.

Nangamba naman si Gela Langaw. Naisip niyang baka sisihin siya nito dahil mga kalahi niya ang pumapak sa kaniyang mga sugat.

"Kokak!" paalam ni Bella Palaka. "Uuwi muna ako sa amin.

"Zzz. Hahanapin ko rin ang pamilya ko. Kailangan ko silang makausap."

Tawa nang tawa si Jack Tagak sa kaniyang narinig at nakita. Mabuti na lamang, naikubli niya ang sarili sa ibabaw ng sanga. "Sana may natutuhan sila sa mga naganap," bulong niya.

Ilang sandali lang ang lumipas, naalala niya ang mga linta. Kailangan niyang mahanap ang mga batang humuli sa mga kasamahan niyang mahilig manipsip ng dugo. Kahit ganoon sila, naniniwala siyang may pakinabang sila sa parang, kaya hindi na siya nag-aksaya ng panahon.

Sa pinakamalapit na nayon siya tumungo. Agad din niyang naispatan ang mga nagtatawanang bata sa kalye. Inikutan niya ang mga ito at nang makumpirma niyang pinaglalaruan niya ang mga linta, dinaluyong niya ang mga ito.

"Takbo! May malaking ibon," sigaw ng maitim na bata.

Mabilis na nagpulasan ang mga bata sa iba't ibang direksiyon.

Kumakawagkawag si Linda Linta sa kinalulunurang bula.

Tinuka ni Jack Tagak si Linda Linta at inilagay niya sa kaniyang paa. "Kumapit ka." Pagkuwa'y tinuka-tuka rin niya ang dalawa pang linta.

"Wala na sila. Kasalanan ko ang lahat," maiyak-iyak na sabi ni Linda Linta.

"Huwag mo nang sisihin ang sarili ko. Matuto ka na lang sa ginawa mo," sabi Jack Tagak.

"Ang parang nga talaga pala ang tahanan naming mga linta. Hindi ako dapat naging mapangahas. Hindi pala nakabubuti ang pagkakaroon ng mataas na pangarap." Tuluyan nang ngumuyngoy si Linda Linta.

Nalungkot man, natuwa pa rin Jack Tagak dahil sa mga narinig kay Linda Linta. Umaasa siyang tuluyan na itong magbabago.

Tinuka niya ang mga kapatid ni Linda Linta. "Iuuwi ko na kayo sa parang."

"Maraming salamat, Jack Tagak! Mabuti ka palang kaibigan."

Nang mailapag ni Jack Tagak ang mga linta sa kanilang tahanan, agad niyang hinanap sina Daniel Daga, Susie Suso, at Susan Uwang upang ikuwento ang mga nangyari at ang kaniyang kabayanihan. Alam niyang may mga ideya na ang mga ito, lalo na si Daniel Daga, pero ikatutuwa ng mga ito ang tungkol kay Linda Linta.

Mas pumaimbulog siya upang makita niya ang kabuuan ng parang. Tanaw na tanaw niya, mula sa himpapawid ang nag-iisang puno roon. Hindi niya nakita si Daniel Daga.

Bumaba siya ng lipad at dumapo sa lungga ni Susan Uwang. Wala roon ang kaibigan.

Naisip niyang tumungo sa may lubluban ni Calla Kalabaw, baka bumisita roon si Susie Suso.

"Susie Suso!" huni ni Jack Tagak. Subalit, walang sagot mula sa matabang suso.

Nalungkot siya, pero hindi siya nawalan ng pag-asa dahil alam niyang makikita niya ang mga kaibigan.

Dahil sa pagod, naisipan na lamang niyang maglakad. Mas mainam pa iyon upang makasalubong pa niya ang ibang hayop at insekto sa parang. Gusto niyang mas mapalapit pa sa mga ito upang makatulong sa kaniyang adhikaing paglapitin ang mga puso ng bawat isa at kilalanin si Cala Kalabaw bilang pinuno ng parang.

Ilang hakbang pa lang ang kaniyang layo, natanaw niya ang kakaibang mga mata. Hindi iyon mata ni Calla Kalabaw. Lalo hindi iyon ang mga mata ng kaibigang daga.

Natatakot man, malakas ang loob niyang inihakbang ang mga paa upang tingnan ang mga mata.

"Huli ka!" Narinig niyang sabi ng may-ari ng mga mata.

Pagkuwa'y naramdaman ni Jack Tagak ang sakit mula sa kaniyang paa. Nang lingunin niya ito, saka namang lumabas ang may-ari ng mata. Lalaking tao iyon, na may hawak na tali.

Nagpumiglas si Jack Tagak kahit lalong sumisikip ang tali at pakiramdam niya ay malalagot na ang paa niya. "Pakawalan mo ako!" Gumapang pa siya, habang hinihila ng lalaki ang tali.

"Nahuli na rin kita!" Humahalakhak pa ang lalaki habang hinihila niya ang pisi.

Wala namang nagawa ang pagpagaspas ni Tagak. Nagkalagas-lagas lang ang mga balahibo niya. Balewala na rin ang pagtawag niya sa pangalan ng mga kaibigan.

"Pulutan o aalagaan?" sabi ng lalaki, habang hawak na niya si Jack Tagak.

Hindi na iyon narinig ng tagak dahil halos mabingi na siya sa pagod at sakit.

"Paalam na, Parang..." ani Jack Tagak bago nagdilim ang kaniyang paligid.

Hawak ng lalaki ang mga paa ni Jack Tagak. Laylay ang mga pakpak nito. 

"Patay na agad?" anang lalaki. Itinaas pa ang ibon. "Ayos lang. Pulutan ka na lang." 

Habang palayo ng lalaki, nakasunod na sa kaniya si Susan Uwang. Mabigat man ang katawan dahil sa katabaan, nagawa niyang makadapo sa likod ng lalaki.

Si Susie Suso naman ay muntik nang maapakan ng lalaki. "Si Jack Tagak iyon, a!" Dahil sa nahihirapan siyang gumapang, sumigaw na lang siya nang sumigaw. Tinawag niya si Daniel Daga.

Samantala, nagkakawag na ang lalaki dahil nakapasok na si Susan Uwang sa damit ng lalaki. Nabitawan niya ang tagak, na wala pa ring malay.

Nagsusunigaw si Susan Uwang habang pagulong-gulong sa damuhan ang lalaki dahil sa kahahanap sa kumakagat sa kaniyang likod.

"Daniel Daga, ikaw ba 'yan?!" Natuwa si Susan Uwang nang maamoy ang kaibigang daga.

"Oo, Susan Uwang. Si Susie Suso ang nagsabi sa akin," anang daga. 

"Iligtas natin si Jack Tagak."

"Oo. Ako ang bahala. Kagatin mo lang siya nang kagatin." 

Patuloy ang pagkawag-kawag ng lalaki, habang nginatngat ni Daniel Daga ang tali sa paa ni Jack Tagak. 

"Hayop ka!" Nahawakan ng lalaki si Susan Uwang at ibinagsak siya nito sa lupa.

"Huwag!" Nakita ni Daniel Daga na aapakan ng lalaki si Susan Uwang, kaya mabilis niyang tinalunan ang binti nito.

Napasigaw sa sakit ang lalaki. Nakalipad naman si Susan Uwang palayo.

Nang muling dadambahan ni Daniel Daga ang lalaki, saka namang bumalik ang malay ni Jack Tagak. 

Mabilis na dinakma ng lalaki si Jack Tagak, ngunit nakaiwas siya. Nagmumura ito.

Sinamantala ni Daniel Daga na nakadapa ang lalaki. Kinagat-kagat uli niya ang binti nito. "Lipad na, Jack Tagak!" utos pa niya sa kaibigan.

Hindi lumipad si Jack Tagak, bagkus lumapit siya sa lalaki at pinagtutuka ang mga daliri.

Nagpumilit bumangon ang lalaki at nagsisigaw na tumakbo palayo sa parang.

"Salamat sa inyo, mga kaibigan!"

"Walang anuman," sabay-sabay na sagot nina Susan Uwang at Daniel Daga.

"Salamat din sa 'yo, Susie Suso!" sabi ni Jack Tagak sa parating na suso.

Nagkatawanan silang magkakaibigan.