Si Sinong

Madalas kainggitan ni Sinong si Tinong

"Aalis na naman kayo? Maiiwan na naman akong mag-isa."

"Paalam, Sinong! Marami na naman akong magiging karanasan sa labas!"

Napangiwi na lamang si Sinong dahil sa inggit.

Lumipas ang ilang minuto, lumabas si Sinong.

Sa kapitbahay, humalo siya sa kapwa niya tsinelas.

Doon, walang gustong magsuot sa kanya. Naiwan na naman siyang mag-isa.

"Kanino tsinelas ito? tanong ng may-ari ng bahay. Itinapon siya sa basurahan, na nasa labas.

Isang kuting ang kumagat kay Sinong. Dinala siya nito sa tabi ng bakod. Tuwang-tuwa niyang pinaglaruan ng tsinelas.

Maya-maya, tatlong bata ang dumating. Umalis na ang kuting at naiwan si Sinong. Ipinambato siya sa kumpol ng mangga.

Tuwang-tuwa ang mga bata. Lungkot na lungkot naman si Sinong.

Napulot siya ng batang babae. "Ang ganda nito sa tumbang preso!"

 Whooosh! Whooosh!

Nalula si Sinong pagkatapos ng laro.

Umuwi na ang batang babae. Dinala niya si Sinong.

"Aaawrk! Aawrk!" Sinalubong ito ng galit na galit na aso.

"Hayo, hayo!" bugaw nito sa aso. Nang ayaw umalis, binato niya ito ng tsinelas.

Kinagat ng aso ang tsinelas at tinangay palayo.

Dinala ng aso si Sinong sa karinderya.

"Doggie, pahiram nga niyan," sabi ng tindera. Ipinampatay niya ang tsinelas sa ipis. Pagkatapos, inihagis niya sa kalsada.

Gusto nang maiyak ni Sinong.

 "Huwaah! Huwaah!" iyak ng batang lalaki.

"Tumigil ka!" sawata ng ina. Dinampot niya si Sinong. "Kapag hindi ka tumigil, tsitsinelasin kita.

Tumigil ang bata sa pag-iyak.

Gumabi na. Napadpad si Sinong sa tabi ng kalye. Nagsisi na siya sa pagkalayas. Gusto na niyang umuwi.

Umulan nang malakas nang gabing iyon. Inanod si Sinong ng baha.

Takot na takot siya. "Tulong! Tulungan ninyo ako!"

Nawalan ng malay si Sinong. Nagpalutang-lutang siya kasabay ng mga basura.

"Bagong-bagong tsinelas! Ang suwerte ko naman!" sabi ng batang lalaki.

Natakot si Sinong, pero bigla siyang natuwa.

Agad itong isinuot ng pilantod na bata.