Mayo 5, 1989
Deary Diary,
Kararating lang namin dito sa Tarlac. Salamat sa Diyos dahil ligtas kami sa aming biyahe!
Sabi ni Mama, hahabol na lang daw si Papa sa amin. May trabaho raw kasi. Pero, hindi ako naniniwalang makakarating agad siya kasi malayo ang Manila.
Okay lang din. Masasanay na lang siguro kami.
Kaya lang, nalulungkot ako kasi wala na naman kaming tirahan. Nakikituloy muna kami ngayon tiyuhin ko. Hindi ko alam kung magiging okay kami o kung hanggang kailan kami rito.
Narinig at naunawaan ko sa usapan nina Mama at Tito Boy, kahit Kapampangan ang salita nila, na may problema ang mga magulang ko. Hindi na lang ako nagtanong sa aking ina. Alam kong magkakasundo rin sila.
Gusto kong makabalik na kami sa Bicol. Mas gusto kong tumira sa probinsiya. Kahit sa bahay kubo ang kami nakatira, basta masaya at buo ang pamilya.
Froilan,
Followers
Saturday, October 6, 2018
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Buwaya sa Gobyerno
Guro: Ano ang gusto ninyong trabaho paglaki ninyo? Maria: Maging guro! Guro: Wow! Gusto mo ring magturo sa mga bata? Maria: Opo! Masay...
-
Sorsogon, Isang Destinasyon Ang Sorsogon ay hindi magpapahuli sa kagandahan ng tanawin, at kalinisan na mga dalampasigan, bundok at kapaligi...
-
Bakit kapag nagkakamali ng bigkas ang ating kapwa, pinagtatawanan natin? Bakit kapag mali-mali ang Ingles nila, kinukutya natin? Big deal ba...
No comments:
Post a Comment