Mayo 5, 1989
Deary Diary,
Kararating lang namin dito sa Tarlac. Salamat sa Diyos dahil ligtas kami sa aming biyahe!
Sabi ni Mama, hahabol na lang daw si Papa sa amin. May trabaho raw kasi. Pero, hindi ako naniniwalang makakarating agad siya kasi malayo ang Manila.
Okay lang din. Masasanay na lang siguro kami.
Kaya lang, nalulungkot ako kasi wala na naman kaming tirahan. Nakikituloy muna kami ngayon tiyuhin ko. Hindi ko alam kung magiging okay kami o kung hanggang kailan kami rito.
Narinig at naunawaan ko sa usapan nina Mama at Tito Boy, kahit Kapampangan ang salita nila, na may problema ang mga magulang ko. Hindi na lang ako nagtanong sa aking ina. Alam kong magkakasundo rin sila.
Gusto kong makabalik na kami sa Bicol. Mas gusto kong tumira sa probinsiya. Kahit sa bahay kubo ang kami nakatira, basta masaya at buo ang pamilya.
Froilan,
Followers
Saturday, October 6, 2018
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Paano Sumulat ng Lathalain? #2
Madali lang. Para ka lang nagbilang ng isa hanggang siyam. Una, isulat mo ang unang talata. Ang unang talata ay tinatawag na ‘The Lea...
-
Ayaw na ayaw ni Tommy ang Sabado kasi ito ang araw ng paglilinis. Biglang bunso, gusto lamang niya ang kumain, matulog, manuod ng t...
-
Sa kabila ng hamon sa pagbubukas ng panuruang taon 2020-2021, natuloy pa rin ito noong Oktubre 1. Gayunpaman, mayroon pa ring mga kinahahar...
No comments:
Post a Comment