Tula ng Uban

Kaya kong itago ang mga uban sa ulo ko,
ngunit 'di ko magagawang dayain ang sarili ko.
Hindi ko mapipigilang kumulubot ang aking balat
at pati na rin ang pagdagdag ng aking edad,
ngunit pipilitin kong namnamin ang realidad,
habang may nalalabi pa akong lakas at hininga,
at habang ang mundo sa akin ay umiikot pa.
Kaya kong ilihim ang mga mapapait na nakaraan,
ngunit hindi ko matatakasan ang kapighatian
ng masasamang nakaraang kinasadlakan.
Sa panahong, kumurba na ang aking likod
at humina at magkarayuma na ang mga tuhod,
hindi ko pagsisisihan ang mga sandaling iyon,
sapagkat mga pasanin ay aking nabuhat noon.
Kahit paano, ang buhay ko naman ay umalwa
at nasilayan ang banaag ng ginhawa.
Darating ang panahong ako na'y makakalimot,
sana'y ang mga tula ko'y manatiling nanunuot,
kahit ang buhay ko ay naging masalimuot.