Tatlong Kahina-hinalang Lalaki

 

              Maagang nagising si Lola Remedios dahil sa tahol ng mga alaga nilang aso. Nang sumilip siya sa bintana, napansin niya ang tatlong kahina-hinalang lalaki. Napansin niyang tumitingin sa kanilang bahay ang tatlong lalaki. Agad siyang kinutuban sa tatlong lalaki, kaya ginising niya ang asawa.

              “Bakit?” angil ni Lolo Renato. “Ang aga-aga pa. Matulog pa tayo.”

              “May mga lalaki sa harap ng ating bahay. Parang may masama silang binabalak sa atin,” paliwanag ni Lola Remedios.

              Nang marinig iyon, bumalikwas si Lolo Renato. Inilbas nito ang tubo sa ilalim ng kanilang kama. Pagkatapos, sinilip nilang mag-aasawa sa bintana ang mga lalaki.

              “Oo nga! Mukhang mga magnanakaw ang mga iyan. Mabuti, pinailawan ng barangay ang mga kalsada,” sabi ng lolo.

              “Ang lalakas nga ng loob ng mga iyan! Tayo pa ang bibiktimahin.”                            

              Napangiti si Lolo Renato. “Hindi sila sisinohin ng tubong ito.”

              Binuksan ni Lola Remedios ang ilaw sa kuwarto. Nagtungo rin sila sa sala at kusina at pinagbubuksan ang mga ilaw roon.

              Lumapit si Lolo Renato sa kinalalagyan ng kanilang radyo. Gusto niyang  magpatugtog upang malaman ng mga lalaki na gising na sila.

              “Mahal ko, baka marinig nila tayo,” nag-aalalang sabi ng lola.

              “Mabuti ngang marinig nila tayo para umalis na sila.”

              Maya-maya, naulinigan ng dalawang matanda ang pagtawag ng mga lalaki sa labas. Nakilala ni Lola Remedios ang boses ng mga lalaki, kaya lumabas siya ng bahay upang pagbuksan ang mga lalaking tumatawag.

              “Mga anak ko, bakit hindi kayo nagsabi, na darating kayo?” mangiyak-ngiyak na sabi ng ina.