Ang Aking Journal -- Abril 2019

Abril 1, 2019 Ipinaghanda ako ni Emily ng almusal, kaya busog ako nang bumiyahe ako patungo sa school. Hindi naman ako dapat papasok nang maaga. Naisip ko lang na marami pa kaming gagawin doon, gaya ng pagtanggap ng mga order naming fresh cut flowers at ang diploma. Eleven ng umaga ako nakarating, kung kailan pauwi na rin si Ma'am Vi. Almost ready na ang venue. Napakaganda ng pagkakaayos at pagkakadisenyo tanghalan. Garden ang motif. Sigurado akong positive ang feedback niyon. Matagal akong naghintay ng mga kasamahan ko sa grade level. Halos makatulog na ako. Mga 3 pm sila dumating. Hindi naman ako kaagad nagbihis. Tiningnan ko muna sila. Napilitan akong magbihis dahil kailangang kong sumali sa pictorial. Naging maayos at mabilis naman ang programa, kaya lang nalungkot kami dahil hindi nakarating si Ma'am Vi. Kung ano man ang reason niya, naunawaan ko. Kung nagkataong nagdesisyon akong hindi dumalo, baka dalawa kaming wala. Mabuti na lang. Baka kasi isipin ng iba na nagrebelde kami, which is in fact wala namang dahilan. Napakaganda ng output ng pagtutulungan at pagkakaisa namin para mabuo iyon kaya nararapat lang na dumalo ako. Maagang natapos ang graduation. Mas maigi nga ang ganoon. Hindi nakakapagod. Hindi rin ako ngarag, gaya last year. Natuwa ako sa mga estudyante. Hindi sila nakatiis na hindi ko sila pansinin at hindi sila makapagpa-picture sa akin. Sinundan nila ako at pinagyayakap. Kakain na sana ako para makaiwas, pero nagdesisyon akong lumabas at makipag-selfie sa kanila. Okay lang naman dahil nakompleto ko ang graduation nila. Imfact, panay ang pasalamat nila sa akin through FB. Nang makauwi na ang mga graduates at parents, nagkainan kami sa teachers' lounge na pinut-up namin. Hindi man lahat nakisalo, napatunayan naman naming maganda talaga kapag nagsasalo-salo. Sobrang sarap pa ng alimasag na ulam. Bigay iyon ng honors student ni Sir Alberto. Pagkatapos ng kainan, agad na nagpabili ng beer. Inuman to the max ang nangyari. May mga nauna nang umuwi pero ako nagpaiwan. Ang sarap magsaya kapag masaya. Nagkantahan pa kami gamit ang laptop, projector, at youtube. Sobrang saya! Nalasing man ako pero nagulat ako sa kakayahan kong magtagal sa inuman. Past 3 na ako inantok. Nagdeisiyon akong hindi na umuwi. Delikado. Hindi ko alam kong safe akong makakauwi sa ganoong kalagayan. Natulog na lang ako sa stage. Ginamit kong sapin at kumot ang mga toga gown. Mabuti na lang may electric fan, kaya hindi ako pinapak ng lamok. Past six na ako bumangon. Lumipat ako sa classroom ko. Abril 2, 2019 Hindi man ako nakabuo ng mahabang tulog, nakawala naman ang aking kalasingan. Hindi ako nagkaroon ng hangover gaya noong alumni namin sa Antipolo. Nakapagkuwentuhan pa nga ako kay Ma'am Edith. Pero, habang naghihintay na mabuo kaming Grade Six, nakahiga lang ako ay nagpi-Facebook. Natuwa ako sa pasasalamat at paghingi ng tawad ng Grade VI-Love. Nakipagkulitan na lang ako sa comment box. Past 11:30 na kami nabuo. Nagpabili si Ma'am Vi ng lunch namin. Pauwi na sana ako. Okay lang naman dahil nakasalo ko sila. Nakapagkuwentuhan kami. Nalaman at napatunayan ko roon na marami ang natuwa sa aming efforts. Natuwa ang mga bisita at ang principal. I hope gayundin ang mga graduates at parents. Bukas may assembly kami. Malalaman namin ang feedback nila. Past 1:30, bumiyahe na ako pauwi. Past 3:30 ako nakarating sa bahay. Agad akong natulog pagkatapos kong magsipilyo. Good thing, nakatulog ako hanggang six. Kahit paano nakabawi ako sa puyat. Habang nagkakape, hinarap ko ang oag-revise ng 'Hijo de Puta,' ang nobelang ipapa-print ko sa Pridelit ng Precious Pages Corp. Labag man sa loob ko, gagawin ko na lang para mapagkakitaan. Natapos ko na ang unang kabanata at nasimulan ang ikalawa. Kakayanin kong mabuo iyon bago o hanggang April 5, ang deadline na ibinigay sa akin. Abril 3, 2019 Maaga akong pumasok sa school para makapag-concentrate ako sa revision ng 'Hijo de Puta.' Kahit paano, nai-enjoy ko na ang madugong pagbabago ng gender ng isang tauhan ko. Hindi man madali, napaka-challenging naman. Nang dumating ang mga estudyante, naistorbo ako. Idagdag pa ang nakakainis na pagdating ng VI-Love. Nakakahiya sa ibang sections. Pumunta sila nang wala man lang pagkain. Naki-join sila sa closing party. Hindi nga ako nag-organize niyon, ipinilit pa rin nila ang sarili nila. Past 10, nag-meeting kami para sa bagong pakulo sa Personal Data Sheet (PDS). Pagkatapos niyon, nag-bonding kaming Grade Six teachers, kasama si Sir Erwin, Ma'am Anne, at Sir Rey sa gitna ng mga pagkain. Nagplano rin kami ng mountain climbing/hiking. Although, hindi masyadong na-finalize, alam kong matutuloy iyon. Hindi man ngayong April, baka sa May, after election. Nakipagkuwentuhan pa ako kina Ms. Kris at Belinda bago ako umuwi. Past 3, nakarating ako sa bahay. Sa wakas, after a week, nakapagdilig ako ng mga halaman. Na-miss ko iyon. Mabuti na lang, kakaunti lang ang nasobrahan sa sunlight. Itinabi ko sa lilim, baka sakaling manumbalik ang dating kulay. Mahaba-haba na ang na-revise ko. Kaya kong ipasa sa itinakdang araw. Satisfied din ako sa output. I hope magustuhan nila ang revision ko. Si Emily, nag-aasam na makatabi ako. Nasisira pareho ang mood namin. Kapag chinachat niya ako ng 'Tabi tayo,' natsi-cheap-an ako. Hindi niya ba alam na ayaw ko nang ganoon? Ang libog ay dapat nararamdaman, hindi sinasabi. Nawawala ang libido ko kapag nagyayaya siya. Isa pa, hindi ba niya ramdam ang kapaguran ko. May hinahabol akong deadline. Maaga akong bumibiyahe, kaya kailangang matulog nang maaga. Oo, alam kong may kakulangan ako, pero sana unawain niya iyon. Hindi lang naman sa pagtatalik nakikita ang pagmamahal. Maraming bagay siyang dapat ipagpasalamat. Wala pa akong time para kausapin siya tungkol dito. Kapag natapos ko ang editing at kapag wala nang pasok, baka maharap ko na siya't mapagbigyan. Abril 4, 2019 Past 7, nasa school na ako. Agad kong sinimulan ang pag-revise. Past 8 na ako nag-almusal. Mahaba-haba rin ang naidagdag ko sa edited version bago ako pumunta sa Harrison Plaza para bumili ng parchment paper. Nagkamali kasi ako sa middle initial ni Franco. Isinauli niya ang kanyang diploma. Wala man si Ma'am Vi, nakipagkulitan pa rin ako sa iba ko pang kasamahan habang kumakain ng hilaw pang mangga at habang nakikikain sa closing party ng Grade 5. Past one, nag-general assembly kami sa coop. Nakatanggap ako ng P4418.74 na dividend. Not bad. Mas kumikita pa roon ang pang P20K+ kung capital investment kaysa kung sa bangko ko iyon inilagak. Before five, kaming #10000 ay nasa Max's. Kultura na naming lima iyon. Everytime na may dividend ay kakain kami sa labas. Past seven na kami natapos doon. Past 9 na ako nakauwi. Tinapos ko naman ang revision. Ayos na! Babasahin ko na lang bukas bago ipasa uli. I hope, magustuhan nila ang LGBT version ko ng 'Hijo de Puta.' Nakahanda rin akong magpalit ng title. Abril 5, 2019 Natapos ko nang halos lahat ang mga reports na dapat ipasa. Nasimulan mo na ring i-edit ang revised novel ko, kahit kailangan kong makipag-bonding sa aking Tupa friends. In fact, nakikain ako sa closing party ni Ma'am Mj. Past one, nakaidlip ako sa ICT room nang naroon halos lahat ng mga kaguro ko para sa last day of submission ng PDS. Past 3:30, nasa Chowking kami ng Villaranda couple. Hindi kasi kami satisfied sa lunch namin. Parang meryenda lang. Walang kanin. Then, iniwan kp na sila. Nag-haluhalo pa yata sila. Ako naman, tumambay pa sa PITX. Naglibot-libot at umakyat ako sa 2F. Ang ganda pala ng plano niyon! Ang sarap pang tumambay dahil kakaunti pa ang tao at ang mga tindahan. May mga spots na tahimik at wala halos dumaraan. Malamig pa. Ang sarap sigurong magsulat doon. Pag-uwi ko, hinarap ko kaagad ang pag-edit ng revised novel ko. Nagawa ko naman bago mag-11. Nai-email ko na rin iyon. Ngayon kasi ang deadline. On time! Bukas, sisimulan ko naman ang isa pa. Hindi na muna ako dadalo sa workshop ng Booklat. Abril 6, 2019 Nakatulog ako nang mahaba-haba. Sa wakas, nabawi ko na ang ilang linggo kong puyat. Kaya naman, inspired akong mag-revise at mag-edit ng nobelang ipapasa ko sa PrideLit. Nakapag-gardening pa ako. Hapon, nagawa kong makabuo ng 21,000 words na nobela mula sa 100,000 words. Three thousand words na lang ang isusulat ko, buo na ang kuwento. April 7, 2019 Nag-gardening ako at nagpaligo ng aso bago nagpaalam kay Emily na pupunta ako sa Antipolo. Hindi siya nag-usyuso kung ano ang gagawin ko roon kaya wala siyang ideya. Pero, kung magtatanong, wala namang problema kung malalaman niya. Birthday ni Jeff, batchmate ko noong high school. Noong reunion pa niya ako inimbitahan. Hindi ako makahindi kasi gusto kong makisama nang husto sa mga kaeskuwela ko. Past 11:30 ng umaga, umalis na ako ng bahay. Nakapag-lunch na ako. Past 3, nasa Veterans na ako. Naghihintay ng makakasama patungo sa bahay ni Jeff. Wala pang 15 minutes, dumating na sina Shine at Jack. Naka-motor sila. Sinakay na nila ako. Ang saya-saya ng kainan namin. Nakapagkuwentuhan kami. Then, uminom kami ni Jeff. Kami lang ang umiinom. Past six na dumating si Janet. Uminom din siya. Nagkantahan kaming paubos na ang bisita. Binyagan kasi iyon kaya halos hindi namin kilala ang mga naunang bisita. Gayunpaman, na-enjoy ko ang selebrasyon. Nakabuo ako ng koneksiyon sa mga kaklase ko. Sayang nga lamang, umuwi agad sila. Kami na lang ni Jeff ang naiwan. Uminom at kumanta pa kami hanggang past one. Hindi ko na nakaya ang antok at pag-inom kaya pumayag na akong mahiga. Hindi na niya ako pinauwi. Abril 8, 2019 Hindi ako nakatulog nang husto. Namahay ako. Hindi rin ako komportable sa hinigaan kong bamboo sofa. Bukod sa malamok, mainit pa sa balkonahe. Gayunpaman, thankful ako kasi nakapagpahinga ako. At five, nagpaalam ako sa nanay ni Jeff. Hindi ko na siya ginising. Hindi naman ako nakasakay ng traysikel, kaya naglakad ako kahit madilim pa. Thirty minutes kong nilakad. Ang layo! At ten, nakauwi na ako. Umidlip agad ako. Past 11:30 na ako nagising. Mainit na kasi. Isa pa, pumasok si Emily sa kuwarto para mag-lunch. Kahit paano, nakabawi ako sa puyat. Mabuti na lang, wala akong hangover. Abril 9, 2019 Nagsulat ako nang nagsulat ngayong araw. May pahinga rin naman. At kahit paano may direksiyon na ang nobelang nire-revise ko. Twenty-three thousand words na. Ang hirap din kasing magdagdag ng mga eksenang wala sa plano. Gayunpaman, umaasa akong magugustuhan ang revision ko. Sobrang init ngayong araw. Hindi ako nakaidlip. Gabi. Nanunuod kami ng movie. 'Rampage' ang pamagat. Galing! Natuwa kahit si Ion. Ten-thirty na kami umakyat para matulog. Abril 10, 2019 Maaga kaming nagising, samantalang late na kami natulog. Masyado na kasing mainit, alas-7 pa lang ng umaga. Okay lang naman dahil nagawa kong magsulat. Ngayong araw, nakapag-send ako ng email sa PHR para sa romance novel writing workshop sa May 18-19, 2019. Gabi, nai-send ko na rin ang google forms as requirements. Personal info iyon at workshop exam. Kinailangan ko pang magsulat ng mga eksena. Sa tingin ko, nagawa ko naman nang maayos. Nagandahan ako sa story concept ko. Kapag napili ako, iyon ang isusulat ko. Nahikayat ko rin si Shine na sumali sa workshop. Sana makapagpasa rin siya ng exam. Chinat ko rin si Ma'am Joann. Sinabi kong hikayatin din ang mga kasamahan niya sa Kinder. Abril 11, 2019 Before seven, nasa school na ako para sa releasing of Form 138. Matumal ang dating ng mga parents at students. Nainis ako. Noong wala pang schedule, panay ang chat nila. Nang kuhaan na, hindi na sumipot. Ang nakakainis pa, wala pang dalang pera. Gusto pa yata, libre ang pictures nila noong graduation. May isa ngang ama, na dinala na lahat, pagkatapos mangakong babalik. Samantaang alam ng anak niya na may bayaran. Kalalaking tao, hindi nagdadala ng pera. Fifty pesos lang naman. Ang masama. hindi na bumalik. Nakakahiya! Mabuti pa ang isa, bumalik kahit matagal. Siyempre P250 ang halaga ng pictures nila. Haist! Ang hirap maging guro. Hirap na ako noong pasukan, pati ba naman singilan, hirap pa rin. Sobrang kukunat! Gayunpaman, natuwa ako dahil kahit paano, 85% na ang nakakuha. Pito na lang ang natitirang cards. Hanggang 3:30 pm ako naghintay. Bukas, may seminar ako sa Pasay City Hall about basics of cooperatives. Kasama ko sina Sir Hermie at Sir Erwin. Abril 12, 2019 Na-traffic ako kaya 8:30 am na ako nakarating sa Pasay City Hall kung saan gaganapin ang "Training for Cooperative Good Governance." Naroon na rin si Sir Erwin. Kahit ayaw noon ang seminar tungkol sa coop, kanina, nagbago iyon. Maganda naman pala. Mabuti, nakadalo ako. Bukas sa worth it ang pagkain, informative pa. Andami kong natutuhan. Sa palagay ko, mas inspired akong maging board of director ng coop namin. Nagbayad na si Sir Joel sa hiniram niyang P30,000. Sana ibalik na rin ni Ma'am Milo ang P36,000 ko. Gusto ko nang pabakuran ang bahay namin. Past 7:30 na ako nakauwi sa bahay. Pagod ako, pero masaya. Abril 13, 2019 Nasanay talaga ako sa maagang bangon. Kusang dumilat ang mga mata ko. Five-thirty pa lang iyon. Umihi lang ako, hindi na ako inantok. Kaya naman, nag-ehersisyo na lang ako at naghanda ng almusal. Paggising ng mag-ina ko, ready na. Kaya lang, nalungkot ako sa pakiramdam ni Emily. Masakit ang puson niya. Hapon, gusto niyang pumunta sa doktor kasi malakas ng bulwak ng mens niya at may mga buo-buo raw. Masyado siyang naalarma kahit sinabihan kong part lang iyon ng period niya. Mabuti nga, hindi siya nasamahan ni Cristal at nakainom siya ng mainit na tubig kaya after lumabas ang buo-buo, nawala na ang sakit ng puson niya. Kung nakinig lamang siya, umaga pa lang, sana nawala agad. Anyways, nai-send ko na ang revision ng nobela ko para sa Pridelit. Natulungan ko pa si Shine na maedit ang akda niya. Natuwa ako dahil na-inspire ko siya. Bilang reward, ginawan ko siya ng wattpad account. Pinost ko na rin ang dalawa chapters na edited ko na. Abril 14, 2019 Eight o' clock na ako bumangon. Nakabawi ako sa puyat ko kagabi. Nag-edit kasi ako ng mga akda namin ni Shine. Nag-post din. Maghapon akong nag-edit. May mga naipost din ako. Ang problema, wala naman akong tulog. Ang init kasi. At ang ingay pa. May nagkakantahan sa kapitbahay. Kahit busy ako sa editing, ako pa rin naman ang gumawa sa kusina. Nakapag-gardening din ako. Abril 15, 2019 Halos wala akong tulog nang umalis ako sa bahay ng bandang alas-3:20 para sa mountain hiking naming Grade Six advisers. Nakarating naman ako before five sa Star Mall-Crossing. Nauna nga lang sa akin sina Sir Joel at Ma'am Madz. Almost half hour lang kaming naghintay kina Ma'am Anne at Sir Hermie, lumarga na kami papuntang Tanay. Nalungkot lang ako dahil hindi makakasama si Ma'am Vi dahil dumating ang nanay niya. Past seven, nasa Tanay na kami. Nakaranas na naman kaming pag-agawan ng mga tricycle drivers. Nakatutuwang nakakainis. Dapat may pila sila. Nakaka-intimidate tuloy. Dahil may contact number kami sa driver na nakuha namin last time, kinontak uli namin siya. Mabuti nakarating agad. Hinatid niya kami sa Brgy. Cuyambay, kung saan naroon ang Mt. Paliparan, na aming aakyatin. Nagbayad lang kami sa barangay hall ng P500 para sa tour guide. Good as registration na rin iyon at permit-waiver. First time kong umakyat ng bundok na ganoon kataas. Excited ako sa kakayahan ko. After more than one hour, nahilo si sir Joel. Muntik na siyang mag-collipase. Hindi pa pala siya nag-almusal. Nag-alala kaming lahat. Mabuti, magaling ang mga tour guide. Sila ang nag-first aid. Kinakabahan kasi ako kapag ganoon kaya lumayo na lang ako at nag-picture-picture. Akala ko, babalik na kami. Hindi pala. Bumalik ang sigla niya. Hayun, tumuloy kami. Hindi na nga lang kami tumuloy sa summit. Hindi namin narating ang paliparan ng mga natives ng Tanay. Gayunoaman. na-enjoy ko ang trail. Sa kabila ng init at uhaw, kinaya ko. Kinayan namin. Ilang oras din kaming nauhaw dahil malayo ang bukal. Naubisan kami ng tubig. May thrill talaga! Ganda. Worth it. Kahit paano, marami akong natutuhan sa buhay. Marami rin akong napulot na souvenirs, like halaman, bato, shell, buto, at bunga ng puno. Pambihirang experiemce! Naligo kami sa talon pagkatapos naming magpahinga. Kahit paano, nanumbalik ang energy namin. Ang pinakamahirap na bahagi ang pag-akyat pauwi. Iba ang trail. Matarik. Puro iyon paakyat, kaya halos bawat hakbang namin ay isang parusa. Nakangiwi kaming lahat. Gayunpaman, sinikap naming makarating sa point na maaari na kaming mag-tricycle. Ayun, napabilis ang pag-akyat namin. Hinatid kami ni Kuya Jeffrey, ang driver namin, sa Rambulls. Iyon daw ang sikat na kainan na may masasarap na pagkain. Hindi kami nabigo. Appreciated ang pagkain. ang deep fried chicken nila, talo ang sa Max's. Ang beef bulalo nila, superb! Sobrang malasa. Napawi ang pagod at gutom ko nang humigop ako ng sabaw. Naka-two rice kami. Sabaw pa lang, ulam na. Sarap balik-balikan! Past five na kami nakabiyahe paakyat sa Manila. Dahil sa traffic, nakauwi ako bandang alas-11. Sobrang pagod at antok ako, pero sobra rin ang saya. Abril 16, 2019 Nakabawi ako ng puyat kanina. More than 8 hours yata ang naitulog ko. Past 9 na kasi ako bumangon. Nagplano ako habang nag-aalmusal. Gusto kong gumala, na kasama naman ang mag-ina ko. Hindi man katulad ng hiking, pero alam kong magugustuhan nilang pareho. Bago ko sila niyaya, nagdilig muna ako ng mga halaman at nagpaligo sa aso. Sa Baclaran ko sila unang dinala. Nag-lunch muna kami sa Chowking. Inorder ko ang mga gusto nilang kainin. Then, nag-picture-picture kami sa arts area ng Baclaran Chirchw, bago kami nagsindi ng kandila at nagdasal. Later, namili kmi ng mga damit. Binilhan ko sila ng swimming attire. Bumili rin ako ng shorts. Past two, bumiyahe kami patungong Naic. Bisita Iglesia ang ginawa namin. Pumunta kami sa simbahan. Iyon daw ang pinakamalaking simbahan sa buong Xavite. Ang ganda pa. May ipo-post na naman ako sa Poresgraphy sa album na 'Churches in the Philippines.' Doon, nakapanuod kami ng sebakulo. Nakakaiyak! Kung hindi nga lang namin kailangan makauwi nang maaga, tinapos namin iyon. Gayunoaman, masaya ako dahil napasaya ko ang mag-ina ko, lalo na si Emily. Alam kong panata niya ang magbisita iglesia ngayong Semana Santa. Abril 17, 2019 Maaga nagising si Emily kasi magbi-bisita iglesia siya, kasama ang kanyang dating kaklase. Naistorbo tuloy ang tulog ko. At dahil naka-schedule ang pagpunta ko sa Antipolo, ipinasama ko si Zillion. Past 12:30 na ako nakabiyahe. Sa sobrang init, tumambay muna ako sa PITX. Kaya lang, past 7 na ako nakarating sa bertdeyhan. Naroon na si Jeff. Lasing na siya. Hindi na kami nakapag-bonding kasi umalis siya nang bumili kami ni Osang ng yelo at beer. Nagtampo rin yata. Ako dapat ang magtampo sa kanila. Pareho na nila akong iniwanan. Gayunpaman, tuloy ang kantahan at inuman. Naroon din kasi ang co-teacher ni Osang--si Sir Lakbay. Kahit paano sumaya-saya ang inuman at kantahan. Hindi nga lang naubos ang beer-in-can. Natulog kami bandang alas-tres. Abril 18, 2019 Past 9, nasa Bautista na ako. Nagluto agad ako ng ginataang tulingan. Then, nagkuwentuhan kami ni Mama. Marami akong nalaman at natutuhan. After lunch, naligo ako't umidlip. Sobrang init ang sa taas, kaya bumaba ako. Mabuti tapos na ring matulog si Mama. Kahit aano nakatulog ako sa bahay, kahit sobrang ingay. Nabawi ko na ang kakulangan ko sa tulog. April 19, 2019 Mahaba ang naging tulog ko. Kung hindi lang ako ginising ni Mama, siguro ay hanggang nine ako bago bumangon. Anyways, thankful ako. Dito ko lang iyon nagagawa. Masarap talagang maging spoiled sa ina. Isa pa, wala naman akong gagawin, unlike kapag nasa bahay ako. Maghapon, nagbasa ako ng dalawang novel ko. Magkarugtong iyon. Magkaiba nga lang mg POV. Na-inspire akong tapusin ang ikalawa. Naisipan ko ring gawing trilogy. Kaya, before and after akong umidlip, sinimulan ko na ang pagsusulat. Natigil lang iyon nang manuod ako ng 'The Young Messiah' sa tv. Ipinagtuloy ko ang pagsusulat hanggang bago ako natulog. Chinat ako ni Sir Jeff, ang dati kong student-teacher. Kinumpirma niya ang tungkol sa seminar about dragon fruit. Sinabi kong mag-aabang na lang ako sa kanto ng Boso-Boso dahil dadaan naman sila rito. Oo raw. Mabuti na lang... Sa Tanay kasi ang venue. Malayo-layo rin kahit nakarating na ako. Ayaw ko nang gumastos pa nang malaki para sa paghahanap ng lugar. Excited na rin ako kahit paano. Ikatlong beses na akong makakarating sa Tanay bukas. Ibang lugar naman ang mararating ko. Thanks, God! Salamat kay Sister Mary Khoe. Hindi niya ako nakalimutan. Siya ang nagpaimbita sa akin. Nakatulong ang pagbigay ko sa kanya ng binhi ng blue ternatea. Abril 20, 2019 Past 8:30 ng umaga nang makasakay ako sa van ni Sister Mary Khoe, na siyang nagyaya sa akin sa pagpunta sa Palaya Natural Farm sa Brgy. Cayabu, Tanay. Masaya akong isinama niya ako. Nakita at nakasama ko tuloy sina Pastor Ed, Bro. Jeff, at Aaron, ang estudyante ko na kagra-graduate lang. May dalawa pang babaeng kasama si Sis. Mary, kaya walo kami sa sasakyan. Masyado pang maluwag. Ang alam ko, may isang grupo pa ang hahabol. Feeling priviliged ako kasi sa dami ng puwedeng isama, ako pa. Haist! Nagkintal pala ako sa puso ni Sister Mary noon pa. Kaya naman, panibagong experience na naman ng natamo ko sa resort. Libre niyang lahat--mula entrance hanggang pagkain. Buffet ang lunch. Maganda ang concept ng lugar. Dragonfruit farm iyon. Maaaring umakyat sa bundok, mag-horseback-riding habang tumitingin sa mga cactus. Puwedeng maligo sa ilog. Mag-overnight sa mga kubo. Naligo kami nina Aaron at ang driver. Nakakuha ako ng magandang bato as souvenir. Dini-develop pa ang lugar kaya natitiyak kong darami pa ang mga turista roon. Sarap balik-balikan, lalo na't masasarap din anf pagkain nila. May ginagawa pang swimming pool sa tabing-ilog. Bago kami bumiyahe pa-Manila, nagpameryenda muna si Sis. Mary. Siya ang Chinese na galante at hindi maramot. Then, dahil ginabi kami at inabutan ng mga papauwing mga sasakyan mula sa bakasyon, nanlibre uli siya ng dinner sa Market, Market. Pamasahe na lang mula Taft hanggang sa bahay ang gastos ko. Nakatipid ako nang husto. Bukod doon, nakatatlong beses na ako sa Tanay. Thanks be to God! Pagpalain Niya nawa si Sister Mary. Sana may susunod pa. Abril 21, 2019 Nagsigawan kami ni Emily paggising ko. Sobrang inis ko sa kanya kahapon po dahil sa sobra niyang pagdududa. Hindi siya naniniwalang pumunta ako sa Tanay para sa dragon fruit. Ginagamit ko lang daw si Mama. Grabe! Ibang klase talaga siya. Hinsi ko na kayang sikmurain ang kapangitan ng ugali niya. Nakapagbitiw tuloy ako ng masasamang salita. "Inggit ka lang kasi!" "Pati ang Mama ko, gusto mong pagdadamutan ko." "Simula ngayon, hindi na ako gagastos sa bahay na ito hanggang sa magutuman ka at lumayas dito. "Lumayas ka rito kung pagod ka na sa akin. Arte mo!" (Hindi raw siya lalayas. Ako pa ang pinalalayas.) "Ang kapal ng mukha mo!" "Kung mambababae ako, pati ikaw makikinabang." "Kahit lima, kayang kitang palitan. Pero hindi ko gagawin iyon dahil nag-iisip ako." "Mabulag ka sana para malaman mo kung gaano kahirap maging bulag." Gusto niyang bawiin ko ang pagsumpa ko sa kanya. Hindi ko binawi. Sabi naman niya, kapag nakauwi siya sa Aklan, ipatutumba biya ako. Ha ha! Grabe! Akala mo talaga, lungkot na lungkot at gutom na gutom kapag umaalis ako. Arte lang niya, sobra. Nakakapagsisi talaga ang pagtanggap ko sa kanya uli. Sa kabila nito, nakapagdilig at nakapag-gardening pa ako. Nakapag-edit din ako. Abril 22, 2019 Dahil tutulungan ko si Ma'am Edith na i-edit ang kanyang thesis, pumunta ako sa school. Matagal na naming usapan iyon. Isasabay ko na rin ang pag-issue ng natitirang cards. Past 8 ako dumating sa GES. Akala ko, darating din si Ms. Kris para sa release of cards, hindi pala. Past 10 na dumating si Mj. Agad naman naming sinimulan iyon. Batapos namin before 1. Nakapagkuwentuhan pa kami bago ako pumunta kay Ms. Kris para kunin ang ibibigay niyang glasswares. Nai-confide ko kay Mj ang tungkol sa away namin ni Emily. Kahit paano, lumuwag ang dibdib ko. Past 3, after kong mag-lunch aa CK, pumunta na ako kay Ms. Kris. Akala ko kaunti lang ang ibibigay niya sa akin. Andami pala. Paran akong namili sa Divisoria. Isang box ang bitbit ko pauwi. Natuwa naman ako sa mga laman niyon. May punch bowl at cups, drinking glass, mangkok, plates, at iba pa. After niyon, nagbayad ako ng electric at housing bills. Hndi ko na ipinagkatiwala kay Emily. Nagpagupit na rin ako. Bago ako nagupitan, lumindol muna. Mabuti walang damage ang bahay ko. Abril 23, 2019 Maghapon akong hindi halos nagsasalita. Si Zillion lang ang kausap ko. Hindi ko pa rin kasi napapatawad ang si Emily. I deserve an apology. Masyado akong nasaktan sa mga ginawa niya sa akin. Hindi iyon basta-basta maghihilom. Gayunpaman, masaya ako sa ginagawa ko, lalo na't nakapag-gardening ako. Busy rin ako sa editing ng mga akda ko. This summer ko lang ito naka-career. Gabi, namili ako ng mga akdang isasali ko sa Palanca. Kaya lang, namublema ako sa printing ng entries ko. Sira pala ang printer ko. Although sa May 31 pa naman ang deadline, but I have to make as early as possible. Ilang taon na ring napupurnada ang plano kong sumali dahil nagagahol na sa oras. This year, sisikapin ko nang makasali, lalo na't buong SP team ay nangangarap ding makasungkit ng awards. In fact, plano nilang lahat ng member ay magpasa ng entries ngayong ika-69 year ng Palanca. Parang symbolic nga ang taong ito... Abril 24, 2019 Wala pa rin akong imik maghapon. Gusto ko ang hindi kami nagkikibuan dahil nagagawa ko nang malaya ang mga gusto at dapat kung gawin, like writing and editing. Another thing is hindi niya ako pinagsasalitaan. Walang nagna-nag sa akin. At although nakikita at nararamdaman ko ang pag-asikaso niya sa akin at ang effort niya sa mga gawaing-bahay, hindi pa rin ako nadadala. Kualang pa, kumbaga. Mas malalim ngayon ang pinanghuhugutan ko ng sakit. Akala lang niya, siya lang ang nasasaktan. Patuloy pa rin naman siyang gumagawa ng ikasasama ng loob ko. Gaya ng pag-chat niya kina Ma'am Diane at Ma'am Madz. Iyon pa lang, kabaliwan nang maituturing iyon. Para ano? Para humingi ng payo? Para tanungin kong sila ang isa sa mga babae ko? Nakakatawa! Para sa akin, hindi n pagmamahal ang ipinapakita niya sa akin. Inggit na. Duda. Pinapatay siya ng labis na pagdududa niya. Wala na sa hulog. Advance mag-isip. Naniniwala akong pumapalya rin ang woman's instinct. Well, masaya ako dahil tahimik ako maghapon. Iyon naman talaga ang game ko. Gusto ko ang katahimikan. In fact, marami akong natapos ngayong araw. Marami ang na-edit ko. April 25, 2019 Maghapon akong nagsulat. Gusto ko na kasing matapos ang 'Dumb Found.' Kaya lang, hindi ko kinaya. Mahirap magbabad sa laptop habang nag-iisip at naiinitan. Gayunpaman, na-enjoy ko ang buong araw, kahit hindi pa rin kami okay ni Emily. No problem naman. Nakapag-gardening din ako at napaliguan ko ang aso. Bukas, sigurado na akong mawawakasan ko na ang nobela ko. Gusto ko namang tapusin ang iba kong naka-pending na nobela. April 26, 2019 Maghapon pa rin akong tahimik at nagsulat. Inilaan ko talaga ang araw na ito para sa ending ng 'Dumb Found.' Kung sakali mang hindi makapasa ang dalawa kong nobela sa PrideLit, baka maisali ko ito next time. Nagandahan ako sa story. Sa huling part, naiyak ako. Masasabi ko ring may aral. Ang nangyari ri sa amin ni Emily ay may lesson. May mga bagay akong dapat iwasan at may dapat idagdag at ibigay sa kanya. Ang pagkakamali ay two-way. Hindi lang ako o siya ang nagkamali. Pareho kami. Gabi, bago ko natapos ang nobela, tumatawa nang lumapit sa akin ang mag-ina ko. Sa taas na raw akong matulog. Wala akong nagawa kundi ngumiti at matulog katabi nila. Pero, ang totoo, naweirdohan ako sa natagpuan ko sa box na may shells. May nakatuping papel doon, na may sulat na 'Buhok nya' at Hair nya.' Pagbukas ko, dalawang bulbol ang laman. Sa halip na matawa, kinilabutan ako. Naisip ko, titohanan niya kaya ang pagpatumba niya sa akin kapag nakauwi siya sa Aklan, ayon sa sinabi niya sa akin noong nagkasagutan kami? Hindi ako naniniwala dahil mas malakas ang faith ko sa Diyos. Isa pa, wala naman siyang napatunayang may babae ako. Oo, marami akong girl friends, pero wala akong girlfriend. Anyways, bati na kami. Totoo ngang hindi dapat nagsasalita kapag galit. Abril 27, 2019 Since okay na kami ni Emily, binigyan ko kaagad siya ng P2000 sa pambili ng food namin. Nag-grocery sila ni Zillion bandang 9:30. Marriage life nga naman... Anyways, nag-edit lang ako ng Dumb Found maghapon. Marami pa rin talagang technical errors kahit ilang beses nang na-edit. Gabi, sinimulan ko naman ang pagtapos sa second oart ng trilogy kong 'Write to Love.' Ang subtitles ng parts 1 and 2 ay 'My Wattpad Pamangkin' at 'My Wattpad Lover.' Hopefully, matapos ko bukas ang second part at masimulan ang third part at matapos this summer break. Andami ko pa kaming unfinished novels. Abril 28, 2019 Hindi ako nakapagsulat nang marami kasi maraming household chores. Ako ang nagluto, kasi naglaba si Emily. Gayunpaman, nakapagsulat ako ng entry ko para sa Librong Itim. Nai-send ko na rin iyon sa email nila. Sana makapasok ako. Habang nanunuod ng telebisyon, sinimulan ko ang pagsulat ng ikatlong part ng trilogy kong 'Write to Love.' Gusto ko rin sanang mag-update ng iba pang novel ko, kaya lang wala ako sa mood. Hindi ako makaisip ng concept para maitawid ang story. Abril 29, 2019 Ako ang naging chef buong araw. Masaya kong ginawa ang task ko, kaya masasarap ang menu ko, mula almusal hanggang hapunan. Then, masaya rin akong humarap sa mga halaman ko at sa pet dog and frogs ko. Kahit ang indoor plants ko, naging maayos. Nagre-reflect talaga ang kasiyahan sa mga gawaing-bahay. Hindi nga ako nagmaktol kahit hindi ko masyadong nakapagsulat. Gayunpaman, may updates ako sa mga nobela ko. Nakaidlip din kami kahit brownout. Nang nagkakureyente, saka kami nagising. Nakakainis. Naikuwento ko pala kay Emily at naipakita ang picture ni Divina na nasa PGH siya. Pareho kaming naawa sa kanya. Parang kailan lang nang dumalo kami sa kasal niya, Ngayon, nakaratay siya dahil sa cancer. Abril 30, 2019 Paggising ko, hindi pa nga ako nakakapag-exercise, agad akong nagbukas ng FB ko. Naluha ako nang makita ko ang post ng common friend namin ni Divina. Wala na siya. Hindi na ako nakapunta sa PGH. Haist! Life is short talaga. Naawa ako sa anak ko nang makita kong nanghiram siya ng bike ng batang babaeng kalaro niya. Napakaliit niyon para sa kanya. Sabi ko kasi kagabi sa kanya, manghiram muna siya at mag-aral. Kapag marunong na siya, saka ko siya bibilhan. Kaya lang, parang may narinig akong nanay na pinagagalitan ang anak. "Ihahampas ko sa 'yo 'yan," anito. Feeling ko, ang anak ko ang pinariringgan dahil nanghihiram ng bike. Kaya naman nang umuwi siya, sinabi kong bibilhan ko na siya. Iba ang ngiti at excitement niyang nakita ko sa kanya nang marinig iyon. After lunch, bumili kami. Halagang P2800. Maliit na bagay, kumpara sa kasiyahang maidudulot niyon sa kanya. Sa sobra nga niyang tuwa, nagbisikleta na agad kahit mainit pa. Two-thirty pa lang, nag-bike na. Pag-uwi niya, 3:30 iyon, may bukol. Hindi ko pinagalitan. Part kasi iyon ng pagkatuto. Hindi man agad siya natutong mag-pedal, alam kung matututo siya. Iba ang dulot ng bisikleta sa bata. Alam ko iyon at naranasan ko iyon noong bata ako. Hapon, nagawa kong ayusin ang printer ko. Kulang lang pala sa head cleaning. Sign na yata ito na kailangan kong sumali sa Palanca. Kaya naman, naghanda na ako ng entries ko. Sasali ako sa kuwentong pambata, maikling kuwento, tula, at one-act play. Nararamdaman kong taon ko ngayon. Isa man lang at kahit 3rd place man lang, okay na sa akin. Accepted din ang kuwentong pambata namin ni Ma'am Joann sa Sky Fiction. Inaabangan ko rin ang result sa PHR, PrideLit, at Librong Itim. At siyempre, pinakahihintay ko ang royalty fee sa St. Bernadette Publishing.