Ang Magkaibigang Langaw
Sina
Lan at Gaw ay magkaibigang langaw.
Isang
araw, naisipan nilang magpahinga sa nakasabit na sandok.
"Gaw,
tingnan mo ang ale," turo ni Lan sa may-ari ng karinderya. "Bugaw
siya nang bugaw ng mga langaw."
"Oo
nga, ayaw na ayaw niya sa mga katulad natin. Bakit kaya?" Napaisip bigla
si Gaw.
"Ayaw
niya sa atin kasi raw marumi tayo. Para sa kanila peste tayo," hinanakit
ni Gaw.
"Hindi
totoo iyan, Gaw. Halika, tingnan natin ang kanilang kusina." Hinila niya
ang kaibigan at sabay silang lumipad patungo roon.
Sa
ibabaw ng mga kaserola sila pumuwesto upang hindi sila makita ng mga kusinero.
Pinagmasdan
nila ang mga ito gayundin ang mga kapwa nilang langaw na nanginginain sa mga
sangkap katulad ng karne, isda, gulay, rekado, hipon, at iba pa.
"Lan,
Lan, tingnan mo ang matabang kusinero..." tawag ni Gaw sa kaibigan.
"Hala!
Ang pawis niya, tumutulo na sa kanyang niluluto. Yak, kadiri!"
"Tingnan
mo ang isa," turo ni Gaw sa payat na kusinero. "Tingnan mo kung paano
niya hugasan ang mga sangkap."
"Pambihira!
Dugyot siya. Hindi niya hinugasan nang mabuti. Ipinatong niya lang sa lababong marumi."
Napasigaw
si Gaw, nang ang matabang kusinero ay nagsimulang magprito. "Susmaryasep!
Kulay tsokolate at malabo na ang mantikang kanyang ginamit."
Tinapik
ni Lan ang balikat ni Gaw. "Gaw, kumamot pa sa ulo niya ang isa."
"Dali,
Gaw, ang hibla ng buhok niya. Mahuhulog sa sabaw!" sigaw ni Lan.
Agad
na nilipad ni Gaw ang hibla. Naisakay niya iyon sa kanyang pakpak, ngunit
nabigo siyang madakma ang isa pang buhok. Kaya tuluyang nahulog iyon sa sabaw.
Nanlumo
ang magkaibigang langaw sa kanilang mga namasid at natanaw.
Lumipad
sila nang lumipad hanggang sa isang sanga ng puno sila napadpad.
"Ngayon,
Lan, sabihin mo nga sa akin na ang katulad natin ay peste," malungkot na
saad ni Gaw.
"Hindi
tayo peste. Nabubuhay tayong mga langaw dahil may mga basura, may mabaho, at
may marumi sa mundo ng mga tao," paliwanag ni Lan.
"Isa
pa, tinutulungan natin silang ipaalam sa kanila na kailangan nilang maglinis
kapag malangaw."
"Hindi
tayo peste!" sabay nilang sigaw.
No comments:
Post a Comment