Ang Alamat ng Parang 5: SI Chrys Ahas

Kabanata 5: Si Chrys Ahas

                Naging tahimik din sa parang simula nang mawala si Calla Kalabaw. Nabawasan ang bangayan. Kapansin-pansin ang panunumbalik ng kasipagan ng mga hayop at mga insekto roon. Halos nasa kani-kanilang lungga na lang ang bawat isa.

Ngunit, makalipas ang dalawang buwan, isang malakas na unga ang narinig sa parang. Mula sa sanga ng nag-iisang puno sa parang, tanaw na tanaw ni Jack Tagak ang taas-noong paglakad palapit sa kinarooonan niya.

"Si Calla Kalabaw, nagbalik!" bulalas niya.

Nagliparan ang mga namumungad na ibon sa punong iyon. Kani-kaniya silang lipad sa iba't ibang direksiyon at ng bawat isa'y humuhuni, na tila nagsasabing "Bumalik si Calla Kalabaw!" o kaya'y "Buhay pa si Calla Kalabaw!"

Mabilis na kumalat ang balita, kaya gaya ng dati nagsilapitan ang nga hayop at insekto sa puno upang alamin kung totoo ang balita.

Nagtulog-tulugan si Jack Tagak. Hindi niya kasi sigurado kung si Calla Kalabaw nga ang nakikita niya. Masyado na itong malinis. Malayo sa dati nitong anyo. Wala na itong bahid ng putik. Kumikintab-kintab na ang balat nito. At wala nang sugat sa katawan.

Muling umunga si Calla Kalabaw nang nasa ilalim na siya ng puno. Inikot-ikot pa niya ang kaniyang buntot, na animo'y nagyayabang.

Hindi naman nakita ni Jack Tagak kung paano ngumisi si Calla Kalabaw.

Ilang saglit pa ang lumipas, naririnig na ni Calla Kalabaw ang mga paparating na hayop at insekto.

Si Chrys Ahas ang unang dumating. "Magandang umaga, Calla Kalabaw! Kumusta? Akala namin, patay ka na?" nag-aalala ngunit nagtatakang tanong ng ahas.

Sasagutin na sana ni Calla Kalabaw ang tanong ni Chrys Ahas nang halos sabay-sabay na nagsidatingan ang mga hayop, mula sa iba't ibang direksiyon. Tahimik, ngunit nagtatanong ang kanilang mga mata at isip, na pumalibot sila sa kanilang pinuno.

"Kumusta ka, Calla Kalabaw?" nagagalak na tanong ni Chayong Tipaklong. "Mga kasama, batiin naman natin ang ating pinuno."

Nagtinginan ang bawat isa. Tila napipilitan lang ang iba. Gayunpaman, sabay-sabay nilang binati si Calla Kalabaw ng "Maligayang pagbabalik, Calla Kalabaw!"

"Salamat!" sagot ng kalabaw.

Nagbubulungan ang iba, ngunit hindi iyon pansin ni Calla Kalabaw.

Lumukso-lukso si Chayong Tipaklong hanggang makarating sa sungay ni Calla Kalabaw. "Kumusta ka, mahal naming pinuno? Nalulugod kaming makasama kang muli. Ano po ang nangyari?"

Iwinasiwas muna ni Calla Kalabaw ang kaniyang buntot. "Mahabang istorya. Malungkot na pakikibaka sa kamatayan. Isang pagdurusa, ngunit aking napagtagumpayan... Ngunit, sa lahat ng iyon, masasabi ko ngayon sa inyong lahat, I survived!"

Si Chayong Tipaklong at si Chrys Ahas lang ang pumalakpak. Ang karamihan ay blanko ang mukha. Ang iba naman ay nagtinginan nang makahulugan.

Napatawa pa naman nang paimpit si Jack Tagak. Kaya bago pa siya mapansin ng iba, lumipad siya pababa at nakisama sa mga kaibigang sina Lala Langgam, Bella Palaka, Susie Suso, Daniel Daga, at Susan Uwang.

"Simula ngayon, magbabago na ang parang. Hindi na ko makakapayag na abusuhin ninyo ang aking pamumuno. Gagamitin ko na ang aking karapatan!" mariing pahayag ni Kalabaw.

Walang lumabas na salita mula sa bibig ng kaniyang nasasakupan, maliban kay Chayong Tipaklong.

"Tama po iyan, Calla Kalabaw. Naging mabuting lider ka naman ng parang, kaya dapat ka naming suportahan," anang tipaklong.

Sa isip ni Jack Tagak, nagtatago ang paghamon. "Tingnan natin," sabi niya sa kaniyang isip.

Hindi lumipat ang sandali, isa-isang nag-alisan ang mga hayop at insekto.

"Halika, Chrys Ahas, may ipagawa ako," ani Calla Kalabaw, bago pa nakatalikod ang ahas.

Nakita ni Jack Tagak ang pag-uusap nina Chrys Ahas at Calla Kalabaw. Hindi man siya makalapit, parang alam na niya ang pinag-uusapan.

Lumipas ang mga araw, naging palautos si Calla Kalabaw. Ayaw na niya ang napuputikan. Lagi na siyang nasa lilim ng puno. Ayaw rin niya nang may kasalo.

Nagkaroon uli ng bulong-bulungan sa parang. Natigil na nga si Linda Linta sa pagsisipsip, si Chrys Ahas naman ang umaariba. Alam lahat ng mga hayop at insekto roon na may iginagapang ang ahas para sa kaniyang sariling kapakanan.

Sa isang bahagi ng parang, nangagtipon sina Lala Langgam, Jack Tagak, Susie Suso, Daniel Daga, at Susan Uwang. Si Chrys Ahas ang kanilang pinag-uusapan.

“Alam ninyo, mga kaibigan, nagagalit sa akin si Chrys Ahas, pati sa grupo natin. Kaya nga, tinatanong niya sa mga kulisap kung bakit hindi natin madalas kasama si Bella Palaka. E, samantalang ang karamihan, bilib na bilib sa samahan natin. Nagtutulungan daw tayo,” ang malambing na kuwento ni Lala Langgam.

“Inggit ang dahilan niya kaya siya nagkakaganiyan,” sabi ni Daniel Daga. “Alam ninyo, lagi niyang itinatanong o binabanggit kung saan tayo pumupunta o kaya nagsasalo.”

“Hay, naku, may mga kaibigan naman siya! Bakit hindi ba siya maging masaya sa kanila?” bulalas ni Susan Uwang.

“Kasi nga manggamit siya. Hindi siya totoong kaibigan. Mabait lang siya kapag may kailangan. Pero kapag wala na, huwag ka, nanunuklaw,” sagot ni Susie Suso.

“Tama kayo. Inggit siya sa pagkakaibigan natin,” dagdag ni Lala Langgam.

“If she can’t beat us, sana join na lang siya sa atin. Willing naman tayong magkaroong ng kaibigang ahas, e,” natatawang sabi ni Daniel Daga.

“Huwag na! Minsan na niya akong ginawan ng masama. Ayaw ko nang maulit iyon. Tandaan nating maghunos man ang ahas, ahas pa rin,” wika ni Jack Tagak.

“True! Hayaan natin siyang mamatay sa inggit,” sabi ng daga.

“Hindi niya kayang pantayan ang samahan natin,” sabi ng tagak.

“Korek! Kaya manahimik na lang siya. Si Gela Langaw lang ang ka-level niya,” natatawang komento ni Susan Uwang.

Humalakhak muna si Daniel Daga, bago nagsalita. “Kaya raw niyang lumipad at maabot ang pangarap niyang maging reyna ng parang.”

Natawa ang magkakaibigan.

“Kahit makalipad siya, sa lupa pa rin ang bagsak niya,” makahulugang saad ni Jack Tagak. “Ngayon pa lang hinuhulaan ko na… Hindi mapapasakanya ang parang.”

Karamihan ng hayop at insekto sa parang, napapangitan sa ugali at asal ni Chrys Ahas. Batid nilang lahat ang kahungkagan nito at pagiging manggagamit. Mangilan-ngilan lamang ang nagtitiwala at nakikipagkaibigan sa kaniya. Kaya nga, naaawa sila kay Calla Kalabaw. Hindi nila maialis sa kanila ang pangamba na maging biktima na naman ang kanilang reyna sa kamandag ng ahas.

Minsan, may nakakita kina Calla Kalabaw at Chrys Ahas na palihim na nag-uusap. Kumalat iyon sa buong parang. Nahulaan agad nilang may mga isinumbong na naman ito sa kanilang pinuno.

Isang araw, nagpatawag ni Calla Kalabaw ng pulong. Inisa-isa niya roon ang kaniyang mga karapatan at tungkulin.

Ipinakilala rin ni Calla Kalabaw si Julio Kabayo, ang kaibigan niyang pinuno sa isang rancho. Nang nagsalita ito, sinabon niya ang mga hayop at insekto, lalo na si Barack Uwak. “Ikaw, magaling na uwak. Balita ko, sinasaktan mo ang mga kasamahan ninyo. Para ano? Gusto mong palayasin ka naming sa parang?”

Naawa ang mga magkakaibigang daga, tagak, langgam, suso, at uwang sa uwak. Para sa kanila, hindi tama ang ginawa nina Calla Kalabaw at Julio Kabayo. May mali naman talaga si Barack uwak, pero hindi tamang magsabwatan sila para mapalabagsak ang pobreng uwak. May suliranin na nga ito sap ag-uugali, masamang paraan pa rin ang soulusyon nila.

Kinabukasan, naghinanakit si Barack Uwak. Kung ano-ano ang sinabi niya laban kay Calla Kalabaw. Nauunawaan ng karamihan ang damdamin ng uwak, maliban kay Chrys Ahas. Nagkasagutan nga sila.

Galit na galit si Jack Tagak. Alam niyang ang ahas ang nagsusulsol kay Calla Kalabaw. Ayaw niyang may nag-aaway sa parang o may nanglalamang sa kapwa.

“Ahas na pakialamera! Hindi niya alam ang nangyari. Hindi niya alam ang buong istorya. Masakit para kay Barack Uwak ang pahiyaain ka ng pinuno mo at bisita sa harap ng madla.

Galit na galit rin si Chrys Ahas. Hindi niya pinansin ang tagak nang nagkasalubong sila.

Natawa lang si Jack Tagak. “Hindi ko ikamamatay ang pag-irap mo. Hindi ka kawalan sa buhay ko. Malawak pa naman ang parang,” bulong niya.

Natagpuan ni Jack Tagak si Barack Uwak sa ibabaw ng nag-iisang puno sa parang. Nasa iisang sanga sila.

“Kumusta ka, Barack Uwak?” masayang bati ng tagak.

Ngumiti muna ang uwak. “Ayos lang! Okay na ako. Okay na kami. Hindi na muna ako magsasalita laban sa kaniya.”

“Tama iyan! Pero, patuloy mong ipaglaban ang tama. Iwasan nating gumawa ng mali para iwas tayo sa panghuhusga at parusa.”

Tumango-tango lang si Barack Uwak bago lumipad palayo. “Mag-iingat ka sa ahas!” pahabol niya.

Napangiti lang si Jack Tagak. “Siya ang mag-ingat sa akin.”

Patuloy ang pang-aahas ni Chrys Ahas. Hindi siya lumalaban ng patas. Wala siyang sinisino, makuha niya lang ang kaniyang gusto.

Isang araw, pinatawag siya ni Calla Kalabaw.

“Pinagkatiwalaan kita, Chrys Ahas! Pero, ikaw pa pala ang tutuklaw sa akin,” galit na sabi ni Calla Kalabaw.

“Pero…”

“Huwag ka munang magsalita! Hindi kita kayang unawain sa ngayon. Ang alam ko lang, sinikap kong maging mabuti sa ‘yo, pero ano ang isinukli mo? Masyado kang makamandag. Sinisira mo ang samahan ng mga hayop at insekto rito sa parang. Akala mo ba, hindi ko alam ang mga ginawa mo sa kanila? Grabe ka! Hindi ka pala karapat-dapat na maging kaibigan. Ibinigay ko na sa ‘yo ang kanang kamay ko, pati kaliwang kamay ko, tinuklaw mo pa! Sino pa ba ang bibiktimahin mo? Ano pa ba ang kayang mong gawin? Mahiya ka naman sa balat mo. Wala ka namang mapakikinabangan sa iyo ang karamihan. Wala kang silbi! Salot ka sa parang!” Umunga muna si Calla Kalabaw. Tanda iyon ng galit niya sa ahas. “Sige, magpaliwanag ka.”

Nilabas-labas ni Chrys Ahas ang kaniyang dila, pero walang salitang lumabas. Sa halip, galit siyang gumapang siya palayo.

Nagrebulosyon si Calla Kalabaw. Umikot-ikot siya hanggang sa magtalsikan ang lupa. Ipinakita niyang kayang-kaya niyang sipain at piratin ang ulo ng ahas.

Dumiretso si Chrys Ahas sa kaniyang lungga. Umiyak siya. Walang nakakaalam.