Ang Alamat ng Palay

Noong unang panahon, may isang magandang dalaga na nagngangalang Liwayway. Siya ay kilala sa kaniyang kagandahan at kabaitan. Maraming mga binata ang nahuhumaling sa kaniya, ngunit siya ay may isang tanging pag-ibig, ang isang binatang nagngangalang Bituin.

 

Ngunit ang kanilang pag-ibig ay hindi tinanggap ng kaniyang ama, na isang mataas na pinuno. Mariing ipinagbawal nito ang kanilang relasyon at pinilit si Liwayway na pakasalan ang isang mayamang binata mula sa karatig na bayan. Sa labis na kalungkutan, nagpasya si Liwayway na takasan ang kaniyang ama at ang kaniyang bayan upang makasama si Bituin.

 

Sa kanilang pagtakas, matagumpay silang makalayo, ngunit sa kanilang paglalakbay, sila ay nahuli ng mga tagasunod ng ama ni Liwayway. Sa takot at pagkasindak, nagdasal si Liwayway sa mga diyos na sana ay iligtas sila. Bilang sagot sa kaniyang panalangin, nagkaroon ng malakas na bagyo, at sa gitna ng unos, naglaho ang dalawa sa isang nakasisilaw na liwanag.

 

Nang maglaon, ang lugar kung saan sila nawala ay naging isang malawak na bukirin ng mga palay, simbolo ng kanilang pag-ibig at sakripisyo. Ang palay ay naging simbolo ng buhay at kasaganaan sa mga tao, at ang kuwento ni Liwayway at Bituin ay patuloy na isinasalaysay bilang alaala ng kanilang pag-ibig.