Ayaw ko nang sumulat ng tula,
Hindi dahil ubos na ang ideya,
At hindi dahil ako'y napapagod na,
Kundi dahil ako'y wala nang luha.
Oo, ang mga tula ko'y pagluha.
Ang pagpatak ng luha ko'y tula.
Ang luha at tula ay ako noon pa,
Noon pang ako ay nagdurusa.
Wala na nga akong maitutula,
Wala na rin akong mailuluha,
Dahil naisulat na ng aking pluma
Ang kahapong mga pagdurusa.
Followers
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Ang Pinakamasamang Kuya
Pinagalitan ni Arnel ang kaniyang nakababatang kapatid na si Carmela dahil sa sinasabi niyang katamaran nito kaya hindi siya nito kinikibo...
-
Sorsogon, Isang Destinasyon Ang Sorsogon ay hindi magpapahuli sa kagandahan ng tanawin, at kalinisan na mga dalampasigan, bundok at kapaligi...
-
MGA BAGONG SALAWIKAIN TUNGKOL SA PERA Ang pera, ginagamit para makapagpaligaya, pero ang ligaya, 'di ginagamit para magkapera. An...
No comments:
Post a Comment