Hindi ako mahilig magsuot ng relo,
pero mahalaga sa'kin ang bawat minuto.
Oras ay hindi ko inaaksaya at inaabuso,
bagkus araw at gabi ay sinusulit ko ito.
Hindi orasan ang nagpapaalala sa akin
kung ano-ano ang aking mga gagawin
at kung ano-ano ang dapat kong unahin,
kundi kung paano, buhay' pagyamanin.
Bawat segundo'y sadyang mahalaga
sapagkat katumbas nito'y aking hininga.
Bawat pag-ikot nito, pagpihit ng tadhana
at pagpalalakbay patungo sa pagtanda.
Hindi ko maibabalik, panahong nagdaan,
kaya ayaw kong ito ay masayang lang.
Habang bata, isabuhay ang kasipagan,
iwaksi naman ang labis na katamaran.
Kung mga kamay ng relo ko'y tumigil na,
hindi ako magsisisi sa'king mga napala,
'pagkat mga nararapat ay aking nagawa,
ang mga pangarap at mithii'y naabot na.
No comments:
Post a Comment