Hindi ko na talaga kayang kimkimin pa ang naramramdaman ko para kay Riz. Gusto ko na siyang tanungin kung mahal niya rin ako. Kaya lang, nararamdaman kung mas na-eenjoy niya ang pagiging magkaibigan namin. Masaya naman kami pareho sa ganun lang. Madalas kaming magkasama, makakuwentuhan... magkatawanan.
Hihintayin ko ang panahon na handa na siya. Habang hinhintay ko ang araw na iyon, pupunuin ko ang bawat sandali ng ngiti at kilig. Ang gitara ko ang magsisilbing tulay upang ipadama ko sa kanya ang laman ng puso ko.
Kanina nga'y halos maluha siya nang kantahan at gitarahan ko siya ng "Beautiful Girl". Kaya lang naluha talaga siya nang magsumbong siya sa akin. Nagkasagutan daw sila ni Fatima sa comfort room. Tinawag siyang mahihindutin.
"Wala talagang magawang matino ang babaeng yun... " sabi ko. Nagagalit ako dahil below the belt na siya kung tumira sa mahal ko. "Hayaan mo't pagsasabihan ko."
"Wag na, Red. Please lang... wag na."
"Bakit?''
"Basta! Huwag na. Okay lang ako."
Hindi na ako nag-usisa. Alam kong may itinatago siya sa akin. Takot ang nakita ko sa kanyang mga mata. Handa akong alamin ang nasa likod niyon. Hindi ko maaaring palampasin ang kagaspangan ng ugali ni Fatima. Kung may mahihindutin man sa kanila, hindi iyon si Riz, kundi siya. Ipinagsisiksikan kasi niya ang sarili niya sa taong di naman siya kayang mahalin. Tama ba naman kasing i-text niya ako nang i-text ng mga malalaswang mensahe?
Kung manyakis lang ako, pinatulan ko na siya..
No comments:
Post a Comment