Lando

"Matulog tayo, Lando. Halika!" Inakbayan siya ng kanyang pinsan.

Dahil sa takot na paluin siya nito ng walis tingting, gaya ng ginagawa ng ate nila tuwing ayaw niyang matulog sa hapon, ay tahimik siyang sumunod. Labis ang takot niya sa isang piraso ng tingting. Ramdam na ramdam kasi niya ang paglapat nito sa kanyang balat. Tila itak itong humihiwa sa kanyang laman. Wala naman siyang magagawa dahil ipinapaalaga lamang siya ng kanyang ina sa mga pinsan niya.

Sa kuwarto, sinikap niyang hindi kumilos at magpahalata na gising pa siya. Nagtalukbong pa siya ng kumot upang magkunwaring natutulog.

Maya-maya, pumasok sa kumot niya ang kanyang pinsan. Hindi pa nagtatagal, kinuha ng kanyang pinsan ang kamay niya at ipinahawak sa kanya ang matigas na bagay. "Hawakan mo 'to... Ayaw mong matulog, e."

Dahil anim na taong gulang pa lamang siya, hindi niya iyon nauunawaan. Akala niya'y bahagi iyon ng parusa o disiplina sa kanya. Hinawakan niya iyon.

"Ganituhin mo," sabi pa ng kuya. Tapos, itinaas-baba nito ang mataba at matigas na bagay, habang hawak niya ang kamay ni Lando. Lalo itong tumigas at humaba.

Nang matuto na si Lando, hinayaan na siya ng pinsan na gawin iyon nang mag-isa. Narinig ni Lando ang mga salitang, ''Sige pa.” Kaya, nilakasan at binilisan niya ang pagbati nito. Tumigil lamang siya nang mapagod ang kanyang braso. Bumangon naman ang pinsan niya at idinuldol sa kanyang bibig ang mahabang bagay na iyon. Halos, mapunit ang mga gilid ng bibig niya at maduwal siya sa pagkakatusok ng ngala-ngala niya, kaya nailuwa niya iyon.

"Tayo ka," utos ng kuya. Iniangat pa nito ang ulo ni Lando, saka itinarak uli sa kanyang bibig ang malakahoy na ari.

Alam niyang parusa iyon sa kanya dahil hindi agad siya nakatulog. Sa kabila ng takot, naisip niyang kagatin iyon upang makaganti siya. Kaya lang, hawak nito ang kanyang ulo, habang iniuulos sa kanyang bibig ang matigas na bagay na iyon.

Matagal siyang nakaluhod at pinaparusahan. Puno na ng sariling laway ang kanyang baba at leeg. "Tama na, kuya. Matutulog na ako," pagsusumamo ni Lando. "Magagalit sa akin si Ate Janine."

"Hindi kita isusumbong, basta sumunod ka lang sa akin..." Ipinagpatuloy nito ang parusa.

Guminhawa ang bibig ni Lando nang itigil na ng pinsan ang pagpaparusa sa kanya. Mabait naman pala ang kuya niya, naisip niya. Kaya lang, hinubaran siya nito ng salawal. Wala siyang ideya kung bakit. Basta pinatalikod lang siya at pinaluhod na parang aso.

Naramdaman ni Lando na ang matigas na bagay ay binubungkol naman ang kanyang puwitan. Nais nitong pumasok sa butas sa kanyang likuran. Nakagat pa niya ang kanyang labi nang makapasok doon ang isang maiinit-init na bagay. Napaigting siya, kaya lumuwa ito. Ngunit sa lakas ng kuya niya at sa pagkakahawak nito sa kanyang mga balikat ay hindi siya nakawala. Muli nitong inasinta ang kanyang butas. Sa tulong ng laway na ipinahid doon ay nangalahati na ang pumasok. Naluha siya sa sobrang sakit. Gusto niyang magsisi. Sana walis tingting na lamang ang pinili niya. Mas demonyo pala ang kuya niya.

Paimpit na umiyak si Lando. Damang-dama niya kasi ang kabuuan niyon sa kanyang puwitan. Akala niya, naabot ang kanyang sikmura.

Hindi pa nakuntento ang hayok na hayok niyang pinsan, pinaglaruan pa nito ang malambot na bagay na lumalaylay sa kanyang katawan, hanggang sa tumigas iyon. Mayroon din pala ako, aniya sa kanyang isip. Pero, ang liit pa. Tila nabawasan ang sakit nang maisip niya iyon.

Gumuhit sa kanyang katawan ang parang mainit na likido. Kasunod niyon ang pagkatanggal ng matigas na bagay sa kanyang butas. Saka lamang niya nadama ang kakaibang hapdi. Pakiwari niya'y may naputol na ugat at may nakabarang bagay sa loob.

"Pambili mo ng kendi mamaya." Iniabot kay Lando ang malaking barya.

Animo'y nawala ang sakit na kanyang naramdaman nang tanggapin niya iyon at isipin ang mga bibilhin niya sa perang may kalabaw. Bilikoy. Bubble gum. O kaya sampalok balls, ang naisip niya.

Paulit-ulit pang pinarusahan at prinemyuhan si Lando ng pinsan niya. Unti-unti niya na ring nakakayanan ang sakit niyon. Natigil lamang iyon nang lumipat na ng tirahan ang pamilya niya. Kahit paano ay namiss niya ang pagtanggap ng premyo pagkatapos pahirapan. 

Tatlong taon ang lumipas, saka lamang siya nakatagpo ng kaibigang palabigay.

"Lando," tawag sa kanya ni Biboy, habang nakasilip sa bintana. "Akyat ka dito. May ibibigay ako sa'yo."

Sa kuwarto ng kaibigan, binigyan siya ng makukulay na chocolate-coated candies. Bihira lamang siya nito makatikim, kaya agad niya itong nilantakan.

"Laro tayo..."

"Sige!"

"Bukas, bibigyan pa kita niyan, kung maipapakita mo sa akin ang iyo..." Pagkatapos, inilabas ni Biboy ang kanyang ari. Pinilit pa siya nito at tinakam sa iba pang mga uri ng kendi.

Pagkuwa'y nahihiyang sinunod niya ang kaibigan, na agad naman nitong idinikit at kiniskis-kiskis ang kanya. Dahilan iyon upang magalit ang kanilang mga alaga. Nagustuhan ni Lando ang kakaibang sensasyon ng kanilang laro. Naihalintulad niya iyon sa sabong ng mga gagamba.

Naulit pa ang laro nila. Minsan, pinahiga pa ni Biboy si Lando at pinatungan niya, habang magkadikit ang mga gadaliri nilang ari. Pareho nilang naeenjoy ang ginagawa nila.

Isang taon lamang silang naging magkalaro, kaya nalungkot nang sobra si Lando. Hinahanap-hanap niya sa ibang kalaro ang kabutihan ni Lando. Dahil doon, natuto siyang patigasin ang kanyang laruan. Hindi man pareho ang ligayang hatid nito, naiibsan naman niyon ang pananabik kay Biboy.

Lumipas pa ang dalawang taon. Nakabalik na ang pamilya ni Lando sa kanilang bayan. Wala doon ang pinsan niyang nagbibigay sa kanya ng piso pagkatapos ng parusa, kaya hindi niya alam kung matutuwa siya o hindi.

Minsan, nagbakasyon siya sa bahay ng kanyang tiyahin. Dalawang nakatatandang pinsan ang kasama niya sa higaan. Magkakasunod sila ng edad. Siya ang pinakabata.

Nagulat siya nang may tumutusok sa kanyang puwitan. Naalala niya ang isa niyang pinsan. Pareho sila ng ugali. Malupit sila, aniya sa isip. Bakit kailangan pa niya akong parusahan, gayong tulog na ako? Malaki na ako. Tuli na nga ako, e. Naisaloob niya.

Nagpumilit ang matigas na bagay na mapasok ang masikip niyang butas. Dahil ayaw niyang magising ang katabi niyang pinsan, nagpatianod siya sa ginagawa sa kanya. Sanay na siya. Ilang beses na siyang pinarusahan. May konting hinanakit lang siya dahil akala niya'y tapos na ang paghihirap niya. Hindi pa pala.

Matagal na kumadyot-kadyot ang pinsan ni Lando, bago siya tuluyang mapasok. Gaya ng dati, nasaktan siya, ngunit tanggap niya. Wala mang premyo, may naibigay naman itong pambihirang sarap.

Nang kuhitin ni Lando ang mainit-init na laway sa kanal niya, naengganyo pa siyang amuyin ito. Ang bango, naisip niya. Iyon pala ang madalas niyang maamoy sa katawan ng pinsan. Nakakaadik ang aroma niyon. Gustong-gusto niyang langhapin dahil may kung anong dulot ito sa kanyang pagkatao. Pinunas niya pa ito sa dulo ng kanyang damit at matagal na inamoy-amoy.

Naulit at naulit pa ang sandaling iyon, ngunit bigla-biglang hindi na siya ginigising ng pinsan. Madalas pa nga, idinikit na niya ang sarili upang ang magising ang pinsan niya, ngunit bigo siya. 

Ang pag-iba ng ugali ng kanyang pinsan ay dulot ng pagkakagusto nito sa kabitbahay nilang dalagita na si Rina. Nasasaktan si Lando tuwing ikinukuwento nito sa kanya ang tungkol sa nililigawan. Kapag magkatabi sila, tanging amoy na lamang ng pinsan niya ang nagpapaligaya sa kanya.

Hinanap niya iyon sa iba--- sa mga kalarong lalaki o kahit sinong may mabangong likido mula sa katawan. Subalit, wala...

Matagal siyang nag-abang, nagpantansiya, at nagsarili. Natutunan niyang paligayahin ang sarili, habang iniisip ang kanyang mga pinsan at ang kaibigang si Biboy. Kahit paano, napunan niyon ang kanyang kalungkutan.

"Bakla ka talaga," tukso sa kanya ng kaklase niyang babae, nang minsan pumitas siya ng rosas upang ibigay sa kaklase nilang may kaarawan.

"Hindi akin 'to. Ibibigay ko sa kanya..." Ayaw niya sanang magpaliwanag, kaya lang hindi niya gustong tinatawag siyang bakla. 

Madalas pa siyang makarinig ng ganung panunukso. Nasa high school na siya noon, lalo na't ayaw niyang makihalubilo sa mga kapwa lalaki. Para kasi sa kanya, masarap kausap, kasama at kalaro ang mga babae.

Sa mga panahong iyon, dinanas niya ang krisis sa kanyang pagkatao. Hindi niya alam kung sa mga babae ba o sa mga lalaki siya dapat na makipagkaibigan. Ang masama pa, kapag mga lalaki ang kasama niya, tinatawag pa rin siyang bakla. Hindi na niya alam kung sino ang sasamahan niya. Upang makaiwas siya sa panunukso, inilayo ni Lando ang sarili sa lahat ng kanyang mga kaklase. Lagi siyang tahimik. Mag-isa. Mailap. Nilayo niya ang loob niya sa lahat, lalo na doon sa mga bullish.

Malaki ang naging resulta nito sa kanyang buhay. Naging mainitin ang kanyang ulo. Kinainisan niya ang mga babae. Ang hindi lamang niya kayang kainisan ay ang mga kaklaseng may amoy na kahalintulad ng kanyang pinsan. Dahil wala namang pagkakataong makatabi niya sa higaan ang mga kaklaseng mababango, hanggang sa pantasya at panaginip na lamang niya sila nakakasama.

Alam niyang mali ang nangyayari sa buhay niya. Marami na ang nakakaramdam at nakakapansin ng kilos niya. Hindi na normal ang pag-iisip niya. Parating sumasagi sa isip niya ang mga parusa at premyo, at ang mabangong katas mula sa kanyang pinsan. Idagdag pa ang masarap na sensasyon, sa tuwing magpapatong sila ng kaibigang si Biboy. Subalit ang lahat pala ng mga iyon ay parusa.

Ang lahat ng mga ito ay inilihim niya at sinubukang ibaon sa limot, datapwat hindi niya kayang gawin, hanggang nadiskubre niyang may sarili siyang mabangong likido. Sa pamamagitan lamang ng paglaro sa alaga ay magdudulot na ito ng kaparehong sarap at ligaya at makakapagpasabog ng mainit-init, malapot, at maaromang likido. Dahil sa lihim na ito, natuklasan niyang may buhay at lumalaki ang kanyang alaga.

Sa family reunion, muling nagkita sina Lando at ang pinsan niyang may mabangong katas. Muli silang nagkatabi sa pagtulog. Muli ring nanumbalik sa alaala niya ang mga sandaling naliligayahan silang pareho. Subalit, may pagbabago na. Imbes na abangan niya ang pagpasok ng matigas na bagay sa kanyang puwitan, siya na ang nagnais niyon upang maiparanas sa pinsan ang kaparehong ligaya. Naniniwala kasi siyang, tulad niya, ay magugustuhan nito ang mabango rin niyang likido sa katawan.

Idinikit ni Lando ang kanyang alaga sa kanal ng pinsan. Nangalit ito nang husto. Maya-maya, ibinaba na niya ang saluwal ng pinsan at itinutok ang alaga sa butas. Kaya lang, itinaas ng pinsan ang kanyang salawal. Hindi niya gusto ang ginawa ni Lando.

"Bakit ikaw noon?" pabulong na tanong ni Lando.

Hindi siya nakarinig ng kahit na ano man mula sa pinsan. Nasaktan siya. Sayang, may kakayahan na rin sana siyang magpalabas ng mabangong likido.

Kinabukasan, hindi na siya kinikibo ng pinsan niya. Alam niyang nagagalit ito sa kanyang ginawa. Hindi lamang siya maaway nito dahil alam niyang ikakapahamak nilang pareho. Maaaring malaman ng kanilang pamilya ang kahalayan nila sa isa't isa.

Dahil sa pagtanggi ng pinsan ni Lando, naisip niyang tanggapin sa kanyang sarili na ang lalaki ay hindi para sa lalaki. Ang lalaki ay para sa babae.

Matagal silang hindi nagkita. Sapat iyon upang matutunang umibig ni Lando ng babae. Natuklasan niyang ang lalaki ay para talaga sa babae.

"Lando, asawa ko, si Nelia," pakilala ng pinsan niya sa babaeng buntis.

"Kumusta, Ate Nelia? Ilang buwan na ang tiyan mo?"

Tila nabingi siya sa sagot ng asawa ng kanyang pinsan. Wala na siyang pakialam dito. Matagal na niya itong pinalaya. Matagal na panahon na siyang nagising sa  masasamang alaala. Matagal na siyang naniniwalang ang lalaki ay para sa babae. Matagal na siyang lumaya sa pagkahumaling niya sa mabangong amoy ng kanyang pinsan.

"Siya ba ang pinsan mong ikinukuwento mo sa akin madalas?" tanong ng buntis sa asawa.

"Oo."

Kinabahan nang husto si Lando. Hindi maaaring may makaalam ng kanilang sikreto.

"Ikaw pala 'yun, Lando. Ang chickboy na pinsan nitong asawa ko... Kaya pala... Mana-mana talaga ."

Namula si Lando, habang nakikitawa kay Nelia. Namutla naman ang asawa niya.

"O, kailan ka naman magseseryoso sa babae?"

"Sa lalong madaling panahon. Ngayong malaya na ako sa amoy ng asawa mo, maraming dahilan upang umibig naman ako ng babae," naisaisip niya. Nginitian lang niya ang hipag.