Redondo: Talent

May klase na. Inspired akong pumasok sa klase. Dalawang araw kasi ang suspension. Kailangan kong maging inspired at maging focus. Kahit may extra job ako, hinding-hindi ako tatamarin sa pag-aaral ko. Hindi ako katulad ng iba na gusto ang laging walang pasok. Nanghihinayang ako sa bawat oras na maaksaya nang walang natutuhan.

“Dala mo pala ang gitara mo, Red..” napansin ni Mam Dina ang nakatayong instrument ko sa sulok ng classroom. “Pwede mo ba kaming tugtugan?”

“Opo, Mam!” nasiyahan ako sa idea ni Mam kaya agad kong kinuha ang gitara ko.

Umalis si Mam sa harapan at umupo sa upuan ko. Ako naman ang pumuwesto sa harapan.

“Salamat, Mam for giving me a chance. “ Nakita kong nginitian ako ni Mam. “I hope, magustuhan ninyo ang awiting ito. Dedicated sa inyong lahat.” Sinimulan kong kaskasin ang kuwerdas ng aking gitara.

Maang ang mga kaklase ko. Hindi nila mahulaan ang tinutugtog ko. Tapos, nang bigkasin ko na ang unang lyrics sa bago kong komposisyon ay lalo silang napamaang. May narinig akong nagtanong kung anong kanta iyon. Tinuloy ko ang pagkanta. Naramdaman kong nagustuhan nila ang tema nito. Ang iba ay nakiki-sing-along na sa chorus ko.

Isang malakas na palakpakan ang narinig ko pagkatapos kong tumugtog at kumanta.

“Salamat sa inyog lahat. I hope naka-relate kayo.”

“Yes!’’ hiyawan ng iba, nangunguna si Gio.

“Salamat kung ganun.. Mam, classmates..problema lang yan. Kayang-kaya nating labanan ‘yan!”

Pumalakpak uli si Riz. Siya lang. Kaya napansin ko siyang bigla. Pinagtinginan din siya ng mga kaklase ko.

“Salamat, Riz!”

“Welcome! More! More!” sagot ni Riz.

Pinaunlakan ko sila ng isa pang kanta, sa approval ni Mam Dina. Kinantahan ko sila ng pangpa-inlove—God Gave Me You. Isa na namang hiyawan ang iginawad sa akin pagkatapos. Nakakatuwa.

Salamat sa, Oh, Diyos, sa talent na ibinigay mo sa akin. Pinagkakakitaan ko na po, nakakapagpaligaya pa ako ng kapwa-tao. Salamat po!