Ang Tatlong Kulay ng Tao sa Mundo
Si
Sanghiyang ay diyos ng mga apoy. Nilikha niya ang mundo at mga nilalang dito
mula sa mga luwad na hinuhulma at hinuhurno.
Pagkatapos
niyang likhain ang kalawakan, katubigan, kalupaan, at mga nilalang na may buhay,
nagpahinga siya.
Kinabukasan,
naisipan niyang lumikha ng kawangis niya. Gumawa siya ng pigurang luwad, saka
niya isinalang sa hurno.
“Naku,
nasunog!” bulalas niya. Bigo man, pero hinipan niya iyon, kaya naging tao.
Sa sumunod
na araw, gumawa uli siya ng pigura ng tao mula sa luwad, saka muling isinalang
sa hurno. Dahil sa takot na masunog, hinango niya agad iyon.
“Hala, ang
puti naman niya.” Hinipan niya iyon, kaya naging tao.
Sa ikatlong
araw, naging maingat siya sa paghuhurno sa ikatlong pigura. Binantayan niya
iyon maghapon.
“Wow!
Tamang-tama ang kulay niya-- kayumanggi.” Hinipan niya iyon, kaya naging tao.
Tinawag
niya ang tatlong tao. Nagbigay siya ng mga kautusan.
“Salamat
po, Sanghiyang,” sagot ng tatlo.
“Sige na,
humayo kayo’t magpakarami. Alagaan ninyo ang ating mundo.”
No comments:
Post a Comment