Ang Pinakamasamang Kuya

 

Pinagalitan ni Arnel ang kaniyang nakababatang kapatid na si Carmela dahil sa sinasabi niyang katamaran nito kaya hindi siya nito kinikibo.

 

Isang araw, ang akala ni Arnel nakinig naman sa kaniyang sinasabi  ang kaniyang  dahil kumilos naman ito at tumulong  sa mga gawaing-bahay.          

 

Nagpatuloy si Arnel sa pagsesermon. "Isusumbong na kita kay Mama, pagdating niya. Sasabihin kong wala kang naitutulong sa bahay. Pagkagising mo, mag-aalmusal ka lang at maglalakwatsa na. Pag-uwi mo, tanghalian na. Kakain ka lang, tapos, aalis ka na naman. Pati ba naman paghuhugas ng pinagkainan, ako pa rin ba? Ako na nga ang nagluto, naglinis, at nagpakain ng aso."

 

Narinig ni Arnel ang tunog ng nabasag na plato. "Ano ‘yan? Nagdadabog ka? Ayusin mo ang ugali mo ha!"

 

Hindi na nilapitan ni Arnel ang kapatid. Hindi na rin ito nagsalita.

 

Kinagabihan, nang dumating ang kanilang ina, pareho silang tahimik. Tahimik din silang naghapunan.

 

Gusto sana niyang isumbong sa Mama niya ang kapatid, ngunit naisip niyang bigyan pa ito ng pagkakataong magbago. Naniniwala siyang magbabago rin ito.

 

Kinabukasan, napansin  ni Arnel na wala na sa kaniyang kuwarto si Carmela. Naisip niyang naglakwatsa na ito. Tanging ang diary nito ang nakita niya sa kama nito. Lalabas na sana siya nang naisip niyang buklatin iyon.

Abril 5, 2024

 

Dear Diary,

Inis na inis na talaga ako sa kuya ko! Siya na ang pinakamasamang tao sa mundo. Hindi ko na siya maintindihan. Hindi rin niya ako maintindihan. Mabuti pa ang mga kaibigan ko...

Carmela

 

Iyan ang nabasa ni Arnel. Bigla siyang nalungkot at kinabahan dahil dito. Gusto niyang makausap agad ang kaniyang kapatid. Naisip niyang may mali rin siya. Nais niyang humingi ng tawad. Kung hindi man siya nito pansinin o kausapin, handa siyang maghintay kung kailan siya nito patatawarin. Plano niyang maging maunawaing kuya sa kaniyang kapatid upang hindi na siya matawag na ang pinakamasamang kuya sa mundo.