Teachers’ Day Presentation

Teachers’ Day Presentation

VO:  Ngayon ay ipinagdiriwang natin ang Pandaigdigang Araw ng mga Guro. Tunghayan po natin ang  isang  nakakaiyak at nakakatawang pagtatanghal mula sa Ikalimang Baitang-Pangkat Apat at sa inyong lingkod, G. Froilan F. Elizaga

         Teaching is a noble profession, ika nga. Totoo naman dahil kung walang guro, walang doctor, walang inhinyero, walang ibang guro at iba pang propesyon. At bago nagiging guro ang isang guro, sankatirbang aralin muna ang uunawain, sandamakmak munang demonstration teaching ang pagdadaan at sandamukal munang pawis ang patutuluin bago maging isang lisensyadong guro. Well, lahat naman ng propesyon ay mahirap..ngunit, iba ang hirap ng isang guro lalo na kung ganito kagulo ang mga mag-aaral mo..

(Ang mga mag-aaral ay maghahabulan sa loob ng classroom. May mag-aaway. May magbabatuhan ng nilokot na papel. May nagsusulat sa board ng Noisy at Standing. Tapos, papasok ang teacher. Sisigaw. Magbabalikan sa kanya-kanyanag upuan ang mga estudyante..Manggigigil ang guro, ngunit walang magagawa..)

VO: Sabi ko sa inyo e.. Mahirap ang maging guro. Idagdag mo pa ang walang katapusang paperworks..

(Papasok ang isang bata, may iaaabot sa teacher..)

Monologue: (Bata: “Mam, pinabibigay po..”

Teacher: “Salamat….Ano naman kaya ito. Diyos ko, gawain na naman at due date na agad.. Di ba pwedeng next month na?!”

VO: Hay! Oo nga naman, kabibigay lang tapos ipapasa na agad.. Ano ba ang teacher? LBC Express?! Tapos, dagdagan pa ng problemang ganito…

(Papasok ang magulang, kasama ang anak na may black-eyed.. Galit-na galit ang magulang…)

MONOLOGUE: (Magulang: “Kayo ba ang adviser ng anak ko?’’ Teacher: “Ako nga po. Bakit po? Ano pong problema?” Magulang: “Ang anak ko, binugbog ng kaklase niya. At di mo raw pinansin…” Teacher: “Ano po? Di ko pinasin? Di nga nagsumbong iyang anak mo.. Alam nilang kasisimula pa lang ng klase,di ko pa sila kilala, nagpapasaway na. Siguro may kasalanan kaya sinaktan.” Magulang: “Anong ginawa mo, bakit nangyari ang ganito? Di ba ikaw ang adviser? ‘’ Teacher: “Sir, di niyo po alam ang nangyari.. di niyo rin alam ang pinagkaabalahan ko kaya di niyo dapat ako sinisisi. Pasaway ang anak mo, kaya nasapok siya. Nasa mukha naman e.. Aminin mo, bata..’’ Magulang: “Ah kahit na, hindi dapat ginnanito ang anak ko..nasaan ang Guidance? Ipapatanggal ko ang lalaking nanakit sa anak ko.” Teacher: “Huwag naman, alamin muna natin ang dahilan..” Magulang:”Ah hindi! Gusto mo isama pa kita?!” Teacher: “Aba! Bakit po? Ako pa ang may kasalanan…Kung yan ang gusto mo.. magkakasubukan tayo.. Cge mabuti pa nga.. magpamediko legal pa kayo. Ayun ang guidance!”

VO: Tsk Tsk.. Ang hirap makasalamuha ng magulang na makitid ang utak at kunsintidor. Akala siguro, uurungan siya ng teacher…ha ha. Isa pang mahirap ay ang pakikisalamuha mo sa kapwa guro..Tulad nito..

(Nakaupo ang bidang guro nang pumasok ang mahaderong guro..namumula sa  galit)

MONOLOGUE: (Mahadero: “Anong problema mo?” Bidang Guro: “Wala naman. Kayo po?” Mahadero:”Kaw VO: Hay! Oo nga naman, kabibigay lang tapos ipapasa na agad.. Ano ba ang teacher? LBC Express?! Tapos, dagdagan pa ng problemang ganito…

(Papasok ang magulang, kasama ang anak na may black-eyed.. Galit-na galit ang magulang…)

MONOLOGUE: (Magulang: “Kayo ba ang adviser ng anak ko?’’ Teacher: “Ako nga po. Bakit po? Ano pong problema?” Magulang: “Ang anak ko, binugbog ng kaklase niya. At di mo raw pinansin…” Teacher: “Ano po? Di ko pinasin? Di nga nagsumbong iyang anak mo.. Alam nilang kasisimula pa lang ng klase,di ko pa sila kilala, nagpapasaway na. Siguro may kasalanan kaya sinaktan.” Magulang: “Anong ginawa mo, bakit nangyari ang ganito? Di ba ikaw ang adviser? ‘’ Teacher: “Sir, di niyo po alam ang nangyari.. di niyo rin alam ang pinagkaabalahan ko kaya di niyo dapat ako sinisisi. Pasaway ang anak mo, kaya nasapok siya. Nasa mukha naman e.. Aminin mo, bata..’’ Magulang: “Ah kahit na, hindi dapat ginnanito ang anak ko..nasaan ang Guidance? Ipapatanggal ko ang lalaking nanakit sa anak ko.” Teacher: “Huwag naman, alamin muna natin ang dahilan..” Magulang:”Ah hindi! Gusto mo isama pa kita?!” Teacher: “Aba! Bakit po? Ako pa ang may kasalanan…Kung yan ang gusto mo.. magkakasubukan tayo.. Cge mabuti pa nga.. magpamediko legal pa kayo. Ayun ang guidance!”

VO: Tsk Tsk.. Ang hirap makasalamuha ng magulang na makitid ang utak at kunsintidor. Akala siguro, uurungan siya ng teacher…ha ha. Isa pang mahirap ay ang pakikisalamuha mo sa kapwa guro..Tulad nito..

(Nakaupo ang bidang guro nang pumasok ang mahaderong guro..namumula sa  galit)

MONOLOGUE: (Mahadero: “Anong problema mo?” Bidang Guro: “Wala naman. Kayo po?” Mahadero:” Kaw (Habang tahimik na ang mga bata….Magsasalita siya sa harap. Magkukuwento… )

MONOLOGUE: (Guro:”Alam niyo ba, hindi ako ganyan noong ako’y kasing edad ninyo. Ni hindi ako napalo ng teacher ko. Ang hiya ko lang lumapit sa table ng teacher ko..At nakukuha kami sa tingin.. pero kayo, kahit murahin kayo ng murahin, di pa rin kayo nagbabago. Wala na kayong respeto sa mga guro ninyo. Para ano pa at nag-aral kami para lang bastusin ninyo ng ganito? Huwag naman ninyo kaming igaya sa inyong mga magulang o mga kabarkada. Guro kami na handang tumugon sa pang-akademikong pangangailangan ninyo. Tandaan ninyo na ang paaralan ay lugar para sa mga gustong matuto at guminhawa ang buhay pagdating ng panahon. Hindi ito Estrella, Maginhawa o anupamang kalsada dyan na inyong kinalakhan.”)

(Magwalk-out ang teacher. Magbubulungan ang mga estudyante..)

VO: Ganyan ang ginagawa ng karamihan para lang mag-subside ang galit niya. Kesa naman, makapanakit pa siya. Ang hiya!! Kailanganng habaan ang pasensiya.. Kelangan magtiyaga dahil iyan ang napili at sinumpaang propesyon.. at yan din ang bread and butter. Ang hinihintay mo ngang madalas ay uwian… Pero..

(Ayaw umayos ng pila ang mga bata..  nagtutulakan..)

MONOLOGUE: (Guro: “Hindi kayo aayos?! Punyeta!! Mula Kinder kayo, pumpila na kayo. Hanggang ngayon ba hindi pa rin ninyo maayos! Anong klase kayo!! Hayan! Iniwan pa ninyo ang mga kalat ninyo.. Ano?! Janitor ba ako? Hala sige,,umuwi na kayo. Magsigawan pa kayo dun sa hagdan!!!)

VO: Ang mahirap pa… pati sa bahay, dala-dala mo pa rin ang mga gawain .. At,pagdating sa bahay.. may kakaharapin ding problema… Minsan nga, hindi na makatulog ang guro, dahil sa kakaisip ng trabaho. Paano ba magiging epektibong guro ..

(Maagang papasok ang guro..Mag-aayos ng classroom. Maglilinis. Magsusulat uli. Walang humpay na kakasulat)

VO: Pero, wala naman siyang asenso.. Sabagay, di naman siya naghahangad ng dagdag sahod, sadya lang talagang committed sa trabaho ang guro.. Ni hindi na nga niya namamalayan ang oras. Sususbo pa lamng siya ng pananghalian,  magsisidatingan na ang mga mag-aaral..

(Maiingay na naman ang mga bata. Labas pasok uli at naghaharutan..Kaya, sisigaw uli siya bago nakasubo ng pagkain..)

MONOLOGUE: (Guro:”Ummmmupooooooooo!! Lahat kayo magsiupo.. Bakit ang aaga ninyo? Tapos, magpapasaway lang kayo.. Pakainin niyo naman muna ako.. Maaari ba?” Mag_aaral:”OPOO!!!”)

(Lalapit ang isang mag-aaral. May iaabot sa guro… Babasahin ng guro…)

MONOLOGUE: (Guro: “Totoo ba to? Puro lang naman kayo pangako eh. Di ko kailangan ang pangako ninyo o ang mga regalo ninyo..Gusto ko, regalo ninyo..Joke lang!! sige, anak..salamat! Kain muna ako, baka maiyak pa ako..” Mag-aaral:”Sige po, Mam!”

(Babaliktarin ng mga mag-aaral ang blackboard..At sabay-sabay silang babati ng HAPPY WORLD TEACHERS DAY! At sabay-sabay nilang lalapitan ang kanilang guro at sabay-sabay ding sasabihing MY TEACHER: MY HERO!