Redondo: Si Gio

“Sama ako sa bahay niyo, Red.” pagsusumamo ni Gio. “Sige na. Biyernes naman na, e.”

“Anong gagawin mo dun?” Binibiro ko lang siya. Gusto ko naman talaga siyang isama. Minsan lang kasi siyang magyaya.

“Wala. Pasyal lang. Bonding.” Humaba pa ang nguso at kumunot ang noo.

“Tamang-tama..andami kong labahan!”

“Hala! Huwag na nga lang akong pumunta!Mabuti pa sumama na ako kina Nico.’’ Nagtampo na ang bestfriend ko. Tumalikod na, e.

Kinawit ko ang bag niya at muntik nang matumba. “Biro lang! Sineryoso mo naman. Tara na nga!”

“Yehey! Ayos! Tara!” Tumalon-talon pa ang loko.

Behave naman si Gio pag nasa bahay. Di katulad nina Nico at Rafael. Kapag sila ang pumupunta sa bahay, parang nabuhawi ang buong kabahayan pag-alis nila. Tindi!

“Ang ganda talaga ng girl friend mo, Red.” Parang batang bumulong sa akin si Gio.

“Crush mo? Ipakilala kita.” Nilakasan ko para marinig ni Dindee.

“Pakshit ka talaga, Red!” Nahiya siya. Nagtago pa sa kanyang braso.

Natawa din tuloy si Dindee.

“Dindee..may sasabhin daw sa’yo si..” Bago ko pa naituloy ang sasabihin ko ay dumapo na sa aking mukha ang throw pillow.

“Uwi na nga ako!” Namumula ang pisngi niya.

“Ang lakas mong mang-trip, Redondo. Adik ka ba?” Patawa-tawang sabi ni Dindee. “Hayan tuloy, pikon na ang best friend mo. Pasensiya ka na dyan sa kaibigan mo. Praning yan,e. Ako nga madalas bully-hin niyan, e.”

“Weeh! Di kaya! Ikaw nga diyan, e. Kahit nga may sipon ka, ang lakas mo mang-asar.”

Ginaya pa ni Dindee ang nguso ko. Ginaya ko din ang pagsinga niya. Para kaming mga bata. Napatawa tuloy namin si Gio.

Maya-maya pa ay dumaldal na si Gio. Nakipagkulitan na rin siya kay Dindee. Panay pa ang banat ng mga jokes na corny, para sa akin. Si Dindee panay naman ang tawa. Ngayon lang kasi niya narinig.

Nakakatuwa din si Gio.