Hindi pumunta si Daddy sa school para kunin ang report card
ko. Hindi daw siya pinayagan ng boss niya. Hindi naman ako nagtampo. Expected
ko na ganun ang mangyayari. Alam kong magdadahilan lamang siya.
Hindi rin naman nagtanong si Mam Dina kung bakit hindi
akarating ang Daddy ko. Siya na nga mismo ang nagsabi na ako na lang ang kumuha
ng card ko.
Wala ako sa conference ng mga magulang. Nag-abang lang ako
sa covered court at ipnatawag ako ni Mam Dina after ng meeting nila. Saka ko
lang nakita sa blackboard ang naka-post na honor roll. Top one uli ako. Top two
si Riz. Point seventy-five ang lamang ko sa kanya.
Tuwang-tuwa ako sa resulta ng aking pagsisikap. Kahit paano
ay matatakpan ang mga pighati na pinagdadaanan ng aking mga magulang. Binati
nga nila ako sa text. Tuwang-tuwa din si
Dindee.
Inspired akong maggitara kaninang hapon, pag-uwi ko. Kaya,
tumugtog ako at kumanta habang hinihintay si Dindee. Nakalimang kanta ako nang
dunating siya. May dala siyang halu-halo ng Chowking. Blow-out daw niya sa
akin.
“Hindi ako nito pwede.” biro ko kay Dindee.
Nalungkot siya. “Bakit?”
“Kasi may concert ako bukas. Mamamaos ako.” Tumawa ako.
“Baliw!’’ Hinampas niya ako sa braso. “Akin na at ipapamimigay ko sa mga
bata dyan sa labas!”
Binawi ko kaaga d ang halu-halo. “Wag na! Postponed ang concert.”
Nagtawanan kami.
Ang sarap tumawa. Nakakalimutan ko ang mga problema.
No comments:
Post a Comment