Alas-tres ng madaling-araw, marahang bumangon ang secretary ng isang ahensiya ng gobyerno mula sa magara at malambot na kama. Dumiretso siya sa pinakaibabaw ng gusali.
Umapak siya sa mataas na harang. Tanaw niya doon ang nagkikislapang mga bituin. Pinagmasdan niya ang mangilan-ngilang sasakyan na dumaraan sa gilid ng hotel. Gusto niyang malula dahil sa taas ng kinatatayuan niya. Isang pagkakamali ng galaw niya ay maaari siyang mahulog. Nilabanan niya ang takot. Kailangan niyang magawa iyon bago sumilip ang araw. Sawa na siya. Pagod na siyang lokohin ang sarili. Gusto na niyang malampasan ang takot na iyon.
Hindi ang fear of heights ang nagpahirap sa kanyang kalooban, kundi ang takot sa pang-uusig ng taumbayan.
"Patawad, Pilipinas!" sigaw ni Secretary habang nakadipa.
Pumikit siya at pinatuhulog ang sarili.
Followers
Tuesday, December 22, 2015
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
May Kuwentong Nananahan sa Abandonadong Tahanan
Sa aking paglalakad-lakad, nadaanan ko ang abandonadong bahay na ito. Hindi ko maiwasang maalala ang dati naming tahanan, na malayo sa sentr...
-
Sorsogon, Isang Destinasyon Ang Sorsogon ay hindi magpapahuli sa kagandahan ng tanawin, at kalinisan na mga dalampasigan, bundok at kapaligi...
-
MGA BAGONG SALAWIKAIN TUNGKOL SA PERA Ang pera, ginagamit para makapagpaligaya, pero ang ligaya, 'di ginagamit para magkapera. An...
No comments:
Post a Comment