My Wattpad Pamangkin 23

Ang husay magsalita ng anak ko. Hindi lang siya mahusay magsulat, mahusay din sa public speaking. Wala na nga akong mahihiling pa sa aking anak. 

Hindi pa ganun kalayo ang narating ng anak ko pero sa tingin ko mas malayo pa ang mararating niya. Hiling ko lang sa Panginoon na bigyan siya lagi ng kababaang-loob at inspirasyon. 

Marami pa siyang nasagot na tanong ng mga estudyante ko. Ang lahat ng mga sagot niya ay totoong napahanga ako sa kanya. Ako mismo na kanyang ama ay nagulat sa kanyang mga tinuran. Isa sa mga sinabi niyang di ko makakalimutan ay ang sinabi niyang "When you write, write from your heart. Always put your life to the story."

Pagkatapos ng period ko, nagpa-picture sila sa anak ko. They also pledge na ipa-patronize nila ang first book ni Zillion.

Tuwang-tuwa talaga ako sa nangyari ngayong araw. Hindi ko inakalang malaki ang magiging bahagi ng aking anak sa aking pagtuturo. 

Nakauwi na kami ni Zillion.

Sa sala na kami hinainan ng meryenda ni Maila. Doon na rin kami nagkuwentuhan. Ibinida ko sa kanyang Mommy ang kahusayang ipinakita ng anak namin.

Congrats, anak! Ang husay mo naman talaga.. Sabi ni Maila. Niyakap pa niya si Zillion.

Thank you, Mom! Mana lang po ako sa inyo ni Daddy. Di ba, Dad?

Ha? Parang hindi. Parang tinaob mo ako kanina.. Nagtawanan kami.

Hindi po, ah. I just speak what inside my heart. Just like how I write..

That's right, anak.. Sabi ko. Nakakahanga talaga ang tatas ng kanyang pagsasalita.

It calls for a celebration, Zander.. 

Hmm.. Pwede.  

Napilitan si Dad! sabi ng anak namin..