Naka-chat
ko si Gelay sa Wattpad kagabi. Isang oras pagkatapos kong kausapin si Zillion
sa kanyang kuwarto.
Tito,
break na po kami ni Zillion :'(
Kunwari
ay hindi ko alam. Ha?
Bakit?
Gusto
daw niyang mag-focus sa pag-aaral at sa pagsusulat.. Mabait
talaga ang anak ko. Hindi niya ako siniraan sa kanyang girlfriend. Hindi niya
sinabing ako ang may kagustuhan ng lahat.
Ah,
really? How are you now?
Masakit
po, Tito. Sobrang sakit.. ‘Kala ko po, okay na kami.. dahil okay na po ako sa
inyo. Pero, after niyang matanggap ang magandang balita na maipa-publish na ang
story niya.. ito ang ginawa niya..
But,
it's still on process..
Kaya
nga po, Tito.. Hindi naman po siguro ako malaking hadlang sa kanyang pag-aaral
at pagsusulat. Sabi nga po niya kahapon, ako ang inspirasyon niya...
Tama
naman ang aking Wattpad pamangkin. Sinabi nga iyon ng anak ko sa kanya. Naaawa
ako sa kanya. She doesn't deserve this. However, kailangan ko siyang tulungan.
Ito ang pinakamagandang tulong na magagawa ko sa kanilang dalawa ---ang
paghiwalayin sila upang muling pagsamahin sa darating na panahon.
Nakuha
ko ang idea behind your break-up, pamangkin.. My son wants you to be inspired
by it. I know he loves you so much. He told me. You inspired him. Pero, dahil
kailangang niyang maabot ang kanyang pangarap, he has to do it. Breaking up
with you did not mean good bye. It is just a beginning. Time will come,
magiging kayo uli..
Thank
you, Tito for giving me hope.. It made me happy.. kahit paano ay nabawasan po
ang sakit.. Thank you po!
Pero,
ano po ang gagawin ko to win him back?
Simple
lang, pamangkin. You continue to be his friend and inspiration. As I told you,
he still loves you. Binibigyan ka lang niya ng chance para makapagsulat at
makapagsimulang makilala sa Wattpad. Naiisip
ko ring idagdag ang totoo kong intensiyon. Sinusunod
niya rin kasi ako at ang gusto ko. Gusto ko kasing maging successful siyang
Wattpad writer pati ang babaeng mamahalin niya.
Ah,
kaya po pala.. He idolizes you a lot.
Yes,
pamangkin... So, I'm sorry.. It's partly my fault..
No,
Tito. It's nobody's fault.. Thank you po uli.. Nalinawan na po ang isip ko.
Mabuti
naman kung ganun, pamangkin.. Just hold on. If you love my son, you will follow
him..
Yes
po.. Sisimulan ko po.. Salamat po. Bye po!
Bye,
pamangkin!
Nakahinga
ako ng maluwag. Mabait pa rin ang mga batang ito. Si Gelay, hindi nagtanim ng
galit sa aking anak. Si Zillion, masunuring bata.
No comments:
Post a Comment