Redondo: Practice

Puspusan ang practice namin para sa graduation nang dumating si Riz. Nagpalakpakan kaming lahat nang makita namin siya. Niyakap siya ng iba.  Tapos, nagkatinginan kami. Lumapit ako sa kanya nang wala na siyang kausap.

“Kumusta ka na? Magiging masaya na ang graduation natin.” Sincere ako sa tinuran ko.

“Congratulations, Red!” Kinamayan niya ako.

“Salamat! Sorry…”

Magkahawak pa rin ang mga kamay namin. “Huwag ka mag-sorry. You deserve it.” Pinakawalan na niya ang kamay ko. Yumuko siya. “Nahihiya ako sa inyo..”

“Don’t say that, Riz. Hindi namin iniisip ‘yun. Ikaw pa rin si Riz. Graduation na natin ‘to. Bawal na ang problema. Dapat enjoy-in natin ang araw nay un. Pwede kaya ‘yun, Riz?”

Tumingin siya sa akin. “Red, mahirap para sa akin..pero, pipilitin ko. Just give me a reason to smile and to be happy..”

Tumango lang ako at nginitian siya. Tapos, naghiwalay na kami. Simula na uli ng pag-awit ng graduation song.

Nakita kong na-enjoy ni Riz ang practice namin. Paulyap-sulyap ako sa kanya. Nahuhuli ko siyang nakatawa.

Nakatulong din kahit paano ang bff niyang si Romeo. Napapatawa niya si Riz.

Pag-uwi ko sa bahay, inspired akong tapusin ang speech ko. Naisip ko kasing isama si Riz sa aking talumpati. Naging parte din kasi siya ng tagumpay ko.

Malapit ko na itong matapos. Baka, bukas ay tapos ko na ito.