Mga Problema sa Online Class

Sa kabila ng hamon sa pagbubukas ng panuruang taon 2020-2021, natuloy pa rin ito noong Oktubre 1. Gayunpaman, mayroon pa ring mga kinahaharap na problema ang mga mag-aaral, gayundin ang mga guro. Nang nagsimula na ang online classes, doon naglabasan ang iba pang problema. Unang-una na riyan ang internet connection. Batay sa Speedtest Global Index, ang Pilipinas ay pang-109 sa 139 na bansa pagdating sa mobile internet speed. Ang mga Pinoy ay gumagamit lang ng 19.48 Mbps, samantalang ang Norway, na may pinakamabilis ay 67.54 Mbps. Nangangahulugan ito na ang pagsasagawa ng online classes ay lubos na apektado. Kaya naman kadalasang maririnig ang mga sumusunod: “Lagging ka po.” “Naririnig niyo ba ako?” “Nawala si Ma’am/Sir.” “Choppy ka po.” Madalas ding problema ang audio ng mga gadgets o ang earphone o headset mismo. Minsan, hindi compatible sa gadgets. Minsan, hindi makuha ang tamang settings. Kapag nag-present ka, may video nga, Nawala naman ang audio. Minsan naman, may audio nga, Nawala naman ang video. Ang masama pa, parehong wala. Naubos na ang oras at ang data ng iba dahil sa audio problem. Tapos, mauulit na naman ang mga pahayag na nabanggit kanina. “Lagging ka po.” “Naririnig niyo ba ako?” “Nawala si Ma’am/Sir.” “Choppy ka po.” Natuklasan din nang may online classes ang mga outdated na software and hardware. Luma na ang operating system, kaya hindi na maaaring makasabay sa Zoom, Google Meet o iba pang platform. Hindi na rin makapag-install ng apps ang ibang device. At upang makasabay, kailangang bumili ng bago, which is isa na namang pasanin ng mga magulang. Ang technical problem ay madalas ding nangyayari. Nariyan ang hindi pag-play ng video presentation. Nang-hang pa, kaya kinain na ang oras mo. May mga estudyante rin na hindi makapasok sa link, dahil hindi nila alam na may required na email address. At kung alam man, nakalimutan o kaya hindi napalitan dahil nakikihiram lang ng gadget sa magulang. Dahil dito, hindi agad nakakapasok. May late palagi. At kapag matagal nang nakababad ang mga estudyante sa screen, umiiksi ang attention span nila. Kahit sa face-to-face, nangyayari ito. Lalo na kung online, kasi wala namang ibang matatanaw sa screen kundi ang mga letra, larawan, at iilan pang bagay. Lalo na kapag nagsimula na ang klase, nababagot sila kasi hindi naman talaga aktibo ang interaksiyon, hindi tulad noong normal ang klase. Mas gising ang diwa ng mas estudyante sa harapang klase kaysa sa distance learning. Marami pang problema sa online classes. Kung tatanungin lahat ang bawat mag-aaral, maaaring hindi lamang ito ang mabanggit. Gayunpaman, tuloy ang distance learning! Ang mga problemang ito ay kayang-kayang solusyonan.