Pinapunta ko sa
bahay si Jeoffrey. Susubukan kong pagkatiwalaan siyang muli. Isa pa, parang
marami pa siyang dapat ikuwento sa akin tungkol kay Dindee. Alam ko, sa
maikling panahon na sila ay nagkakilala, marami na silang napagkuwentuhan. At,
ngayong malayo na si Dindee, naniniwala akong makakakuha ako ng impormasyon
tungkol sa kanya.
Alas-tres ng hapon nang dumating
siya sa bahay. Inasikaso ko kaagad siya at pinakitaan ng hospitality. Naging
mabilis din ang paghahanda ni Mommy ng aming meryenda. Kaya, habang kumakain, isang
seryosong kuwentuhan ang nangyari.
"Mahal na mahal ko siya.
Akala niya lang hindi dahil kay Riz. Si Riz naman ay kaibigan na lang ang
turing ko sa kanya. Biktima siya ng rape, kaya tumutulong ako para maka-recover
siya. Kahit paano ay nakakatulong naman ako," litanya ko. Gusto kong
makarating iyon kay Dindee dahil iyon naman ang totoo.
"Bro, hindi iyon mauunawaan
ni Dindee. Ang alam niya lang, hati ang atensyon mo sa kanilang dalawa. Hindi
lang unang beses siya nagselos. Madalas, Red."
Gusto kong magalit kay Jeoffrey.
Bakit niya nasasabi ang mga
Ito? Hindi naman
totoo ang paratang niya o kung si Dindee man talaga ang nagsabi nito. Never
kong pinagselos si Dindee.
"Hindi 'yan totoo, Jeoff!"
Tumayo ako.
"Noong nabugbog ka, anong
dahilan? Noong araw na na-rape si Riz, sino ang huling nakasama niya? Paano mo
ipapaliwanag ang mga iyon?"
"Ang labo, Bro! Hindi mo
ako maiintindihan dahil kailan ka lang ba dumating sa buhay namin ni
Dindee?"
Natahimik kaming pareho.
"Bakit mo ako pinapunta rito?"
Mahinahon siya.
"Sorry... Ibig kong
sabihin, huwag mo naman sana akong husgahan. Kaibigan mo kaming pareho ni Dindee,
kaya sana tulungan mo kaming magkabalikan, hindi ‘yong…"
"Oops! Teka! Makinig ka.
Tumutulong ako sa inyo. Kaya nga ipinapaalam ko sa iyo ang bawat pinag-uusapan
namin ni Dindee sa text. Nasa sa 'yo 'yan kung paano mo tatanggapin ang mga
sinasabi niya. Basta ako, walang dagdag, walang bawas. Wala naman akong
mapapala, ‘di ba?"
"Okay! Pasensiya na."
Natahimik uli kami. Alam kong
naasar din sa akin si Jeoffrey, kaya umisip ako ng paraan para makabawi ako sa
kanya.
"Kalimutan muna natin 'to.
Tara, video game tayo!" masayang yaya ko sa kanya.
Nakipaglaro naman siya sa akin,
kaya lang isa oras lang. Kailangan na raw kasi niyang umuwi para sa praktis
nilang banda.
Sayang! Hindi ko naitanong kung
ano ang dapat kung gawin
para mapatawad ako
ni Dindee. Hindi bale, next time na lang.
No comments:
Post a Comment