My Wattpad Lover: Daddy

Isang e-mail ang na-receive ko mula kay Angela. Lunes ng gabi ko na ito nabasa. 

Sabi dito:

Zillion,

Kumusta ka na? 

Sorry nga pala kahapon. Naging naive ako. Hindi ko inunawa ang career natin as Wattpad writers. Sorry dahil naging selosa ako. Alam mo kasi, sobrang mahal na mahal kita. Hindi ko ma-imagine na maraming babae ang umaaligid-ligid sa'yo. 

Pero, kagabi, I realize na mali pala iyon. Hindi pala dapat kita nirerendahan. Besides, fans natin sila. It is just 'paghanga' and fandom. Sila nga ay dapat nating pakisamahan dahil sila ang nagbibigay sa  atin ng kasikatan at kabuhayan. 

Sorry.. Sana mapatawad mo ako. Sana, hindi ka magbago sa akin. 

Mag-iingat ka lagi. Ako din ay iingatan ko ang sarili ko para sa'yo. Mag-aral tayong mabuti. Bihira man tayong magkasama, alam kong gustong-gusto nating makasama palagi ang isa't isa.

Bye! I love you.

Angela,

Tama naman siya pero hindi ko pa rin nabawi ang pagkawala ng respeto ko sa kanya. Dapat muna niyang maibalik ang tiwala ko sa kanya. 

I replied: "It's okay! I'll take care. I love you, too!"

Tapos, kinalimutan ko na ang isiping iyon. Hindi iyon makakatulong sa pagsususlat ko. Marami akong followers na naghahangad ng updates ko sa mga Wattpad stories ko. Kaya, hindi ako dapat paapekto sa love problem ko. Iyon din ang madalas sabihin ni Daddy. 

Marami pa daw akong mararanasang kabiguan sa pag-ibig dahil hindi lahat ng pag-ibig ay masaya. Marami din daw akong makikilalang babae. Ang iba ay manggugulo lang sa relasyon. Pero, ang sigurado, siya ay ang isa sa kanila ay siyang aking makakatuluyan at magiging kabiyak. 

Si Daddy ay masasabi kong larawan ng lalaking tunay kung magmahal. Napakapalad nga ni Mommy dahil si Daddy ang naging kabiyak niya. 

Hinahangaan ko si Daddy. He inspires me a lot. Because of him, hindi lang siguro ako magiging mahusay na manunulat, kundi magiging mabuting asawa at ama pa.