Noong ika-117 anibersaryo ng Araw ng Kalayaan ng Pilipinas, ikinuwento sa akin ng aking maglilimang taong gulang na anak ang kanyang panaginip.
"Hinuli ka ng mga tao. Nilabas ka sa school.." sabi niya.
Kinabahan ako. "Bakit? Sino ang mga humuli sa akin?"
"Hindi ko kilala. Kinuha ang kamay mo, tapos kasama ako."
"Tapos.."
"Tapos na. 'Yun lang."
Bitin pero may nais iparating. Naisip ko tuloy ang pagiging Makata O. ko o ang pakikipaglaban ko sa kasamaan o kalikuan sa pamamagitan ng tula o panulat.
Maya-maya ay nagsalita uli siya. "Pero, binitawan ka din."
Naibsan ang kaba ko. Araw ng Kalayaan nga talaga..
Followers
Friday, June 12, 2015
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Ang Aking Journal -- Pebrero 2025
Pebrero 1, 2025 Past 8 na ako nagising. Wala na namang internet. Mabuti na lang nagkaroon din bandang 9:30, kasi kung hindi ay mahihirapan ...
-
Sorsogon, Isang Destinasyon Ang Sorsogon ay hindi magpapahuli sa kagandahan ng tanawin, at kalinisan na mga dalampasigan, bundok at kapaligi...
-
MGA BAGONG SALAWIKAIN TUNGKOL SA PERA Ang pera, ginagamit para makapagpaligaya, pero ang ligaya, 'di ginagamit para magkapera. An...
No comments:
Post a Comment