“Uy, ang ganda ng kuha natin nung birthday ng Mommy mo!” bati
sa akin ni Riz kakaupo pa lamang niya. Nauna kasi akong dumating sa first
period namin.
Napatingin sa kanya si Fatima at ang mga close classmates namin.
Tumango lang ako kasi nahiya ako. Parang sinasabi nina Fatima na lakasan pa namin.
Hindi naman iyon napansin ni Riz. Kinausp ko na lang siya ng pabulong. Iniba ko
pa nga ang usapan.
Nakikita kong mainit lagi ang dugo ni Fatima kay Riz. Kung
ano man ang dahilan, bahala siya.
Nang dumating ang prof namin, tinawag agad ang reporter. Si Fatima
pala. Kaya pala, mainit ang ulo.
“May naunawaan ka kay Fatima?” Iyan ang text sa akin ni Riz.
Wala akong load kaya, nag-type na lang ako sac p ko. “Wala
nga, e. Wag kang maingay. Makikinig ako. Jeje.” Sagot ko.
“Tumigil ka. Di ka naman nakikinig. Tinitigigan mo lang siya.”
“Hindi kaya.”
Kung ano-ano pa ang napansin naming kay Fatima. Pati nga ang
mga paulit-ulit niyang pagsalita ng ‘alright’ ay ginawa naming katatawanan.
Binilang namin.
“May problema ka ba sa akin, Ms. Riz?” nakataas ang noong
tanong ni Fatima, nang matapos ang period.
Halatang nabigla si Riz kaya napatingin sa akin. Nanghihingi
ng saklolo.
“What’s wrong, Fatima?” Ginawa kong mas sweet ang tanong ko.
Pero galit pa rin si Fatima. “Tawa kayo ng taw habang nagre-report
ako. Nakakainsulto kaya!” pabulyaw na sagot niya.
“Hindi ah. Natatawa kami sa nagtetext kay Riz. Gusto mong mabasa?”
Hinihingi ko pa kay Riz ang cellphone niya pero, umismid na si Fatima at
dali-daling lumayo sa amin.
Nagtinginan na lang kami ni Riz. Kinabahan siya.
“Wala ‘yun!” sabi ko.
“Thanks, ha? Akala ko mapapawaay ako.”
“Hindi ko papayagang mapahamak ka..” Tiningnan niya ako. Ngumiti
siya. Para akong nahipnotismo
No comments:
Post a Comment