Naging aloof ako kay Lianne. Pakiramdam ko ay ang dumi ko. Nahihiya ako
sa sarili ko. Tulo pa lang ang dumapo sa akin. Paano na kaya kung HIV na o kaya
AIDS? Ayokong mamatay gaya kung paano namatay si Mommy. Nakakahiya.
Para makalayo ako sa paningin ni Lianne, umalis ako ng bahay nang mas
maaga pa sa kanya. Tumungo ako sa Axis para alamin ang standing ng application
ko.
Malas! Wala pang magandang balita. Hintay-hintay pa rin daw ako. Uunahin
daw nila ang mga unang aplikante.
Naglakad-lakad na lang ako. Walang direksiyon. Pero, hinatak ako ng mga
paa ko sa Cherry Blossoms, na dating club ni Lianne. Nilapitan ko ang guard
para magtanong. Nakalabas na ang cellphone ko upang ipakita sa kanya ang
picture ni Lianne.
"Boss, dito pa ba nagtratrabaho ito?" tanong ko.
Tiningnan niya ang larawan. "Ah, si Pink Caress!?"
"Oo, siya nga po! Customer niya ako dati. Dito pa rin ba siya
sumasayaw?" Alam ko naman na hindi na siya nagsasayaw. May gusto lang akong
malaman.
"Hindi na. Matagal-tagal na. Hina-hunting nga ni Boss yan, eh!
Breach of contract."
Nagulat ako sa nalaman ko. Breach of contract. Ibig sabihin, hindi niya
tinapos ang kontrata. Kaya pala, bigla-biglang lumipat sa akin. Nagtatago
pala.
"E, bakit hinahanap mo? Saka, bakit may picture ka niya.
Magkakilala kayo?"
"Kaya nga po hinahanap ko kasi type ko siyang asawahin. E, sabi
niyo hina-hunting niyo. Hina-hunting ko rin siya. Sige po. Salamat na
lang." Nagdesisyon akong umalis na baka makatunog pa ang sikyu.
Wala na si Lianne nang nakauwi ako. Nasa ospital na malamang.
Nagdyu-duty na.
Internship niya sa isang pampublikong ospital kaya malimit na kaming
magkasama, pero mamayang gabi ay unang gabi ko siyang makakasama. Salamat na
lang sa tulo ko dahil makakasama ko siya magdamag.
No comments:
Post a Comment