Red Diary 17: Kulang sa Pansin

Mabuti pa si Dindee, panay ang text sa akin. Pero, si Riz, wala talaga. Ni Hi, ni Hello... Nakakalungkot. Nami-miss ko ang mga text niya. Kahit pala jejemon ay nakaka-miss din. Kaya, tinext ko ang bff niyang si Roma. Kinumusta ko kunwari, tapos saka ko kinumusta si Riz. Nagtaka nga siya, kung bakit hindi rin nagte-text sa kanya. Biro ko nga, baka naghihirap na. Grabe pala magtampo si Riz. Kahit pala mga kaibigan namin ay tinitikis. Online naman siya lagi sa Facebook, pero hindi siya nagpaparamdam o nagpapapansin gaya ng dati. Walang status update. Walang comment. Walang like. Lalo niya akong pinasasabik. Lalo ko siyang minamahal… Kaya, hindi ako titigil. Naisipan kong magpasaring sa kanya, through my FB post. Sabi ko: "Gusto kitang mahalin. Give me a chance.” Maraming nag-comment sa post ko. May nag-uuy. May nag-weey. May nagsabi ng "Di nga?!" May ng comment ng "Boom Panes!" Nakakaasar. Di naman sila ang inaasahan kong magko-comment. Walang kuwentang mga comments. Nag-post uli ako... "MANIWALA KA, IKAW ANG MAHAL KO..'' Caps Lock, para intense at para kapansin-pansin. Oo, kulang na ako sa pansin. Nauunawaan ko na ngayon si Riz. Masakit pala talagang mabale-wala ng crush mo. Kung hindi lang ako naging manhid dati. Kung hindi ko lang in-exaggerated ang pagpapari, malamang masaya kami ngayon ni Riz. Kung hindi ko sana nakilala si Dindee, patuloy pa rin sana siyang nagpapansin at nagpaparamdam sa akin.