Red Diary 90: Karuwagan

            Nag-explain ako sa Guidance Counselor. Pinaniwalaan naman niya ako. Sapat na ang kuwento ko para maging maayos ang lahat. Gusto sanang i-suspend si Leandro, kaya lang ayaw ko. Sabi ko kay Mam Taballa, hindi naman makakatulong ang suspension sa problema namin. Nadala lang marahil siya ng init ng ulo. Hindi ko na binanggit ang tungkol sa pustahan. 

            Pinag-sorry ni Mam si Leandro sa akin at pinapirma sa logbook. Nag-promise siyang hindi na niya uulitin ang panununtok sa akin o kanino pa man dahil saka na niya makukuha ang suspension. Nakipagkamay pa ako sa kanya, bago siya pinalabas sa Guidance's Office. Nag-alala naman ang si Mrs. Taballa sa pasa ko sa mukha. Kung ‘di raw ako magsasabi sa Daddy ko, paano ko ito ipapaliwanag? Bahala na po, sabi ko.

            Sa bahay…

            Nagkulong si Dindee sa kuwarto. Maaga yata siyang dumating.

            Si Daddy ay alas-sais na nang dumating. Nagsaing na ako, kaya magluluto na lang siya ng ulam. Pilit kong itinatago ang pasa ko sa mukha sa pamamagitan ng pagkukunwaring pagbabasa o pagsusulat. Kaya lang nang kainan na, hindi ako makapag-alibi na busog pa ako. Ayaw ni Daddy na hindi ako nakikisabay sa pagkain. Nakita niya. "Anong nangyari d’yan sa mukha mo?"

            "A, ito po? Wala po. Nakatama po sa pinto ng CR sa school. Hindi ko po napansin."

            "Hindi ka nagsasabi ng totoo. Kelan ka pa natutong magbulid ng kasinungalingan?" Seryoso si Daddy. Alam kong galit siya sa pagsisinungaling ko.

            "Totoo po, Dad.." Kinakabahan ako. First time kasing nangyari ito sa akin. First time akong masuntok. Never pa ako nakipagbasag-ulo sa buong buhay ko. Kaya, hindi rin ako sanay na magsabi ng ‘di totoo tungkol sa pasa. Hindi pala congruent ang pasa ko sa pinto. 

            "Magsasabi ka ng totoo o pupunta ako ng school mo bukas?" Noon ko lang din nakita si Daddy na ganun. Siguro ay ayaw niya lang akong nasasaktan ng sinuman.

            Nagtapat ako. Nakikinig lang si Dindee. Hindi tuloy halata ni Daddy na ‘di kami magkabati.

            "Nakipag-away ka dahil sa babae? At nagpasapok ka lang? Ewan ko sa'yo, Red! Kung kelan ka pa tumanda ng ganyan saka ka pa... " Tumayo na si Daddy. Hindi na niya tinuloy ang sasabihin niya. Alam ko, nainis siya sa karuwagan ko. Pero, sana maunawaan niya, na may karangalan akong gustong makamit. Hindi naman karuwagan ang hindi paglaban. Katapangan nga ito. Kung lumaban ako at nakipagsuntukan, ako pa ang lalabas na masama at tiyak ako hindi na ako makakasali sa honor roll.

            Tahimik kong tinapos ang pagkain ko, gayundin si Dindee. Hindi siya tumingin sa akin.